Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6620 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 3209 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ : ANKARA 19. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 20/11/2009NUMARASI : 2004/58-2009/372Taraflar arasında görülen davada;Davacılar,ortak miras bırakan babalarının parasını vererek ikinci eşi ve ondan oğlu olan davalılara taşınmaz ve taşınır mallar kazandırdığını ileri sürerek tapu iptali-tescil, aksi takdirde tenkis istemişlerdir.Davalılar, davanın reddini savunmuş, birleştirilen 2004/ 159 esas sayılı dava ile de , miras bırakanın davacılara yaptığı karşılıksız kazandırmalar nedeniyle mirasta denkleştirme ve B. T.'ya eğitimi için uygun bir bedel ödenmesi isteğinde bulunmuşlardır.Mahkemece, kanıtlanamadığı gerekçesiyle asıl davaının ve birleştirilen davadaki denkleştirme isteğinin reddine, takdir edilen eğitim bedelinin davalılardan alınıp davacılara ödenmesine karar verilmiştir. Karar, taraflarca süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 8.6.2010 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat R. B. geldi, davetiye tebliğine rağmen diğer temyiz eden vekili avuukat gelmedi, yokluğunda duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:Dava, muris muvazaası nedenine dayalı iptal-tescil, aksi halde tenkis; birleştirilen dava ise mirasta denkleştirme ve eğitim masrafı için bedel isteklerine ilişkindir.Mahkemece, asıl davanın ve birleştirilen davadaki denkleştirme isteğinin reddine; eğitim bedeli isteğinin kabulüne karar verilmiştir.Miras bırakan M.S.Ü.'ün 12.042003 tarihinde ölümüyle, geride ilk eşinden olma davacı oğulları M. C. ve L.B. ile, davalılar olan 18.06.1982'de evlendiği ikinci eşi A. ve ondan doğma oğlu B. T.nın kaldığı veraset ilamıyla sabittir.Öte yandan, asıl davanın konusu üç adet otomobilin ve beş adet taşınmazın davalı ikinci eş adına kayıtlı olup öncesinde de miras bırakanla kayden bir ilgilerinin bulunmadığı getirtilen kayıtlardan anlaşılmaktadır.Davacılar, üç adet otomobilin ve beş adet taşınmazın miras bırakanın parasıyla alındığını ileri sürerek asıl davayı açmışlar; davalılar da, birleştirilen davada, miras bırakanın sağlığında davacılara karşılıksız kazandırmalar sağladığını belirterek TMK.'nun 669 ila 673. maddelerindeki düzenlemelere göre mirasta denkleştirme ve TMK.'nun 674/2. maddesine göre de, Beyhan Tolga'nın eğitim masrafları için uygun bir bedel isteklerinde bulunmuşlardır.Dosya içeriği ve toplanan delillerden, asıl davadaki gizli bağış iddiasına dayalı iptal-tescil isteği bakımından 01.04.1974 tarih 1/2 sayılı İnançları Birleştirme Kararı'nın uygulama yeri bulamayacağı, tenkis isteği bakımından da çekişmeli taşınır ve taşınmaz malların bedellerinin davalı A.tarafından ödendiği ve tenkis koşullarının oluşmadığı; birleştirilen davada da, miras bırakanın ilk eşinden olma çocukları lehine TMK.'nun 669. maddesi kapsamında değerlendirilebilecek bir kazandırma işlemi yapmadığı anlaşıldığından, asıl davanın ve birleştirilen davadaki denkleştirme isteğinin reddedilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Tarafların öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.Ne var ki, birleştirilen davada, B. T.yönünden TMK'nun 674/2. maddesindeki koşullar gerçekleşmişse de, takdir edilen eğitim gideri bedelinin terekeden ödenmesine karar verilmesi gerekirken, davalılardan tahsiline hükmedilmesi doğru değildir. Birleştirilen davanın davacılarının bu hususa değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.12.2009 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden taraflardan davalı karşı davacı vekili için 750.00.-TL. duruşma avukatlık parasının diğer temyiz edenden alınmasına, peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 8.6.21010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.