MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 8. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 17/06/2014NUMARASI : 2011/340-2014/253Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacı ve davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi nin raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;-KARAR-Dava; ecrimisil isteğine ilişkin olup mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı; kayden maliki olduğu dava konusu 2952 ada, 6 parsel sayılı taşınmazdaki boş dükkân ve bodrum katının davalı şirkete 01/02/2007 tarihli kira sözleşmesi ile kiralandığını, kiralanan dükkan ve bodrum katının oto – galeri olarak kullandığını, davalının kira sözleşmesi kapsamı dışında kalan 500 m² ön bahçenin teşhir alanı, arka bahçenin de oto-yıkım yeri olarak kullanıldığını, haksız işgal edilen yerelere elatmanın önlenmesi amacıyla açılan Kadıköy 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2010/366 Esas sayılı dava dosyasında görevsizlik kararı verildiğini, Kadıköy 5. Asliye Hukuk Mahkemesinde 2010/534 Esasına kayıtlı davanın yargılaması devam ederken taşınmazın davalı tarafından 01/04/2011 tarihinde tahliye edildiğini ileri sürerek fazalaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 01/02/2007 tarihli kira sözleşmesi ve 01/04/2011 tahliye tarihleri arası için toplam 8.000,00 TÜL ecrimisilin 01/02/2007 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.Davalı; çekişmeli 6 parsel sayılı taşınmazdaki dükkan ve bodrum katını, oto galeri olarak kullanmak üzere 01/02/2007 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiraladığını, sözleşmenin Kadıköy 29. Noterliğinin 22/02/2011 tarihli, 5997 yevmiyeli ihtarnamesi ile feshedildiğini, taşınmazı sözleşmedeki şartlara uygun olarak kullandığını ve taşınmaza artı değerler kazandırarak tahliye istemli davaların yargılaması sırasında 01/04/2011 tarihinde teslim ettiğini, dava açmakta kötüniyetli olunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.../.. Mahkemece; ecrimisilin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.Dosya içeriğinden ve toplanan delilerden; çekişmeye konu, 2952 ada, 6 parsel sayılı taşınmazda davacının kayıt maliki olduğu, kat irtifakı ve kat mülkiyeti kurulu olmayan, arsa vasfındaki, taşınmaz üzerinde zemin kat ve 3 normal kattan ibaret bina bulunduğu, taraflar arasında düzenlenen 01/02/2007 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile binadaki boş dükkan ve bodrum katının ticarethane ve oto alım -satım yeri olarak kullanılmak üzere 10 yıllığına kiralandığı, davalı aleyhine 12/03/2010 tarihinde; taraflar arasında düzenlenen 2007 tarihli kira sözleşmesi kapsamında kullanılan bahçe için elatmanın önlenmesi istemi ile dava açıldığı, bu davanın yargılaması devam ederken 10/03/2010 tarihli ıslah dilekçesi ile de ikinci bodrum katı için elatmanın önlenmesinin istenildiği, dava takip edilmediğinden açılmamış sayılmasına karar verildiği, anılan davanın yargılaması devam ederken davalının da Kadıköy 29. Noterliğinde düzenlenen 22/02/2011 tarihli, 5997 nolu ihtarname ile kira sözleşmesini feshettiğini, 31/03/2011 tarihinde boş olarak teslim edeceğini bildirdiği, gerek taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesinden ve gerekse mahkemece uzman bilirkişiler ile yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporundan; "binanın zemin katındaki Ankara asfaltına cepheli ve projesinde dükkan olarak nitelendirilen bölüm ve bu dükkanın alt katında döner merdivenle bağlantılı, dükkanla birlikte projelendirilen dükkânın deposu olarak adlandırılan yerin kira sözleşmesi kapsamında, binanın ön ve yan bahçesinin ikinci el otomobil teşhir alanı, arka bahçenin oto yıkama mahalli, ikinci bodrum katın oto yıkama servis alanı olarak kullanılan yerlerin kira sözleşmesi kapsamı dışında kaldığı anlaşılmaktadır.Hemen belirtilmelidir ki; ecrimisil, kötüniyetli zilyedin malike ödemekle yükümlü olduğu bir nev'i haksız işgal tazminatıdır. Davacının davalı taşınmaza malik olmasına, mülkiyet hakkına dayanarak dava açmasına, taraflar arasında düzenlenen 01.02.2007 tarihli kira sözleşmesinde boş dükkan ve bodrum katın kiralandığının açıkça belirtilmesine, yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporu ile dava açılan vc elatılan bahçe ve ikinci bodrum katın kira sözleşmesi kapsamı dışında kaldığının ve davalının bu bölümlere mülkiyetten veya sözleşmeden kaynaklanan bir hakkı bulunmadan elattığının ve fuzuli şagil olduğunun saptanmasına göre; davalının ecrimisilden sorumlu tutulması kural olarak doğrudur. Davalının temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.Davacının temyiz itirazlarına gelince; Taraflar arasında düzenlenen 01/02/2007 tarihli kira sözleşmesinde boş dükkân ve bodrum katın kira sözleşmesi kapsamında olduğu ve kullanım şeklinin açıkça belirlendiği, "bahçe ve ikinci bodrum katın" sözleşme kapsamı dışında kaldığı, sözleşme kapsamı dışında kalan bahçe ve ikinci bodrum katın girişlerinin aynı ve kullanımlarının müşterek olduğu, davacının Kadıköy 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde bahçe için 12/03/2010 tarihli ve 2010/366 Esas sayılı elatmanın önlenmesi davası açtığı, yargılamanın devamında da 10/02/2011 tarihli ıslah dilekçesi ile ikinci bodrum kat için elatmanın önlenmesi isteğinde bulunduğu ancak bahçe ve ikinci bodrum katın kullanımının ve girişinin ortak olması nedeniyle ilk açılan 12/03/2010 tarihli, elatmanın önlenmesi davası itibariyle intifadan men koşulunun gerçekleştiğinin kabulü gerektiği, önceki dönem için kullanıma muvafakatinin olduğu sonucuna varılmaktadır../..Hâl böyle olunca; kira sözleşmesi kapsamı dışında kalan çekişmeye konu bahçe ve ikinci bodrum kat bakımından, davacının açtığı ilk elatmanın önlenmesi (12/03/2010 tarihi ) dava tarihi ile davalının sözleşmeyi feshederek taşınmazı davacıya boş olarak teslim ettiği (31/03/2011) tarihleri arası için ecrimisilden sorumlu olacağı gözetilerek bilirkişilerden ek rapor alınması için karar bozulmalıdır. Davacının değinilen yönler itibariyle temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 30.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.