MAHKEMESİ: ANTALYA 7. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 09/05/2007NUMARASI: 2003/280-2007/107Taraflar arasında görülen davada;Davacı, kayden maliki olduğu 4 parsel sayılı taşınmaza davalının bina yapmak, ağaç dikmek suretiyle haksız elattığını ileri sürerek elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.Davalı, çekişmeli yere ait adına tahsis belgesi bulunduğunu bildirip, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, dava konusu taşınmaza ilişkin davalının tapu tahsis belgesi bulunduğunu, taşınmazın mahkemece belirlenen bedelini de kurum hesabına ödediği, davacının talep hakkı kalmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. -KARAR-Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içeriğinden, toplanan delillerden imar uygulaması ile davacı adına tescil edilen çekişme konusu 4 parsel sayılı taşınmazın, imar öncesi 8650 m2 miktarlı 984 parsel olarak Vakıflar Genel Müdürlüğü Muratpaşa Vakfı adına kayıtlı iken “taşınmazın 400 m2 likkısmına ilişkin O..S..’a tapu tahsis belgesi verildiğine “ dair şerh bulunduğu, anılan şerhin” geldisinde gecekondu şerhi vardır.” biçiminde dava konusu 4 parsele de yansıtıldığı, bu hususun tarafların kabulünde olduğu anlaşılmaktadır.Mahkemece, davalı adına tapu tahsis belgesi bulunan taşınmazın bedelinin kurum hesabına yatırıldığı, davacının talep hakkı kalmadığı gerekçesiyle dava reddedilmişse de davalıya verilen tapu tahsis belgesinin ayakta olduğu ve geçerliliğini devam ettirdiği taşınmazında kayıt malikinin davacı olduğu sabittir.Tapu tahsis belgesi geçerliliğini korudukça davalının taşınmazda fuzuli şağil olduğu söylenemez.Hal böyle olunca 7.6.1986 tarihinde yürürlüğe giren 2981 sayılı yasanın bazı maddelerinin değiştirilmesi ve bu kanuna bazı maddeler eklenmesi hakkındaki 3290 sayılı yasanın 13/b maddesiyle değişik 22.maddesi hükmü gözetilerek davanın durdurulmasına karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere işin esası hakkında karar verilmiş olması doğru değildir.Davacının temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.’nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 26.5.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.