MAHKEMESİ : GİRESUN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 31/10/2007NUMARASI : 2007/379-2007/470 Taraflar arasında görülen tapu kaydında düzeltim davası sonunda, yerel mahkemece davacının tashih talebinin kabulüne dair verilen ek karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü; -KARAR- Dava, tapu kaydında düzeltim isteğine ilişkin olup, davanın kabulüne dair verilen kararın 26.12.2007 tarihinde kesinleştiği, davacı tarafından “ 1913 parsel bakımından karar verilmesi gerekirken 1850 parsel bakımından iki kez yazılıp tekrarlanmak suretiyle maddi hata yapıldığı” ileri sürülerek maddi hatanın düzeltilmesi isteğinde bulunulduğu, mahkemece 09.10.2013 tarihli ek kararla talebin kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 304. maddesi hükmü uyarınca tashih ile ancak, hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir. Hüküm tebliğ edilmiş ise hakim tarafları dinlemeden hatayı düzeltemez. Kanun maddesinde açıkça ifade edildiği üzere tashih kararı ancak açık yazı ve hesap hataları için başka bir deyişle maddi hata niteliğinde olup hükmü değiştirmeyen hatalar için öngörülmüş bir yoldur. Somut olayda; kesinleşen kararın 2. bendinde, 1850 parsel sayılı taşınmazdaki “ İbrahim oğlu Y.. T..” adına olan kayıt “ Hacı İbrahim oğlu Y.. T..” olarak düzeltilmiş, ek kararla da aynı bentte tekrarlanan ve ikinci kez yazılan 1850 parsel maddi yazım hatası olarak değerlendirilerek 1913 parsel olarak düzeltilmesine karar verilmiştir. Oysa ki dava konusu 1913 parselde “ İbrahim oğlu Y.. T..” adına bir kaydın bulunmadığı, kesinleşen kararın 3.bendinde ise 1913 parsel bakımından “ Ali oğlu İ. T.l” şeklindeki kaydın “ Ali oğlu Hacı İ. T.” olarak düzeltildiği görülmektedir. Hal böyle olunca; değinilen hususlar tashih kararı ile düzeltilebilecek açık hata niteliğinde olmayıp hükmün değiştirilmesi niteliğinde olduğu kuşkusuzdur. Davalı vekilinin temyiz itirazları değinilen yönler nedeniyle yerindedir. Kabulüyle ek karara ilişkin hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.