Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 627 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 13011 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ: ÜMRANİYE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 25/12/2008NUMARASI: 2005/533-2008/644Taraflar arasında görülen davada;Davacı, miras bırakan annesinin 22 sayılı parseldeki payını davalıya vasiyet ettiğini, vasiyetnamenin geçersiz olduğunu ileri sürerek vasiyetnamenin iptalini, olmadığı takdirde tenkisini istemiştir.Davalı, davanın reddini savunmuştur.Davanın tenkis yönünden kabulüne ilişkin olarak verilen karar 2. Hukuk Dairesince taşınmazın tenkis oranında taksiminin mümkün olup olmadığının saptanması, sonucuna göre karar verilmesi gereğine değinilerek bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak tamamlanan soruşturma sonunda tenkisen belirlenen bedele karar verilmiştir.Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, vasiyetnamenin iptali, olmadığı takdirde tenkis isteğiyle açılmış, yargılama sırasında ise tenkise hasredilmiştir. Mahkemece, 89.824,39 YTL. tenkis bedeline karar verilmiştir.Dosya içeriğine ve toplanan delillere, özellikle daire bozma ilamı doğrultusunda soruşturma tamamlanarak tenkise karar verilmiş olmasına göre, davalının yerinde bulunmayan öteki temyiz itirazlarının reddine. Ne var ki, mahkemece bozma öncesi kurulan ilk kararda 52.612.680.288 TL. üzerinden tenkise karar verildiği ve kararın sadece davalı tarafından temyiz edildiği dikkate alınarak, davalı yararına oluşan kazanılmış hak gözetilmek suretiyle hüküm kurulması gerekirken, anılan ilke gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.1.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.