MAHKEMESİ : SİVAS 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 10/06/2008NUMARASI : 2007/281-2008/129Taraflar arasında görülen davada;Davacı, kayden paydaşı bulunduğu 16 parsel sayılı taşınmazın bir kısmını komşu parsel maliki davalıların ağaç dikmek ve duvarla çevirmek suretiyle işgal ettiklerini ileri sürüp elatmanın önlenmesine, ağaçların sökülmesine ve duvarın yıkılarak ortadan kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.Davalılar, komşu 15 nolu parselin malikinin dava dışı E. Ş. olduğunu, D.G.'ün taşınmazda kiracı olarak bulunduğunu, davada husumetleri bulunmadığını bildirip davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, davalı D. G.'ün davacıya ait taşınmaza haksız elatmasının sabit olduğu gerekçesi ile bu kişi aleyhine açılan davanın kabulüne, davalı M. Ş.aleyhine açılan davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davalı D.G.tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. -KARAR-Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.Mahkemece, davalılardan M.hakkındaki davanın subut bulmadığı saptanarak hakkındaki davanın reddine, davalı D. G.yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 16 parsel sayılı taşınmazda davacının 174/ 185 oranında paydaş olduğu, komşu 15 parsel sayılı taşınmazdaki binada oturan davalı D.un haklı ve geçerli bir neden olmaksızın duvar yapmak ve ağaç dikmek suretiyle taşınmazın 177 m2 sine müdahale ettiği belirlenmek suretiyle mahkemece elatmanın önlenmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddine. Ancak, davada yıkım isteği de bulunduğuna göre 16 nolu parsel maliki olan dava dışı Belediye Başkanlığının da davaya katılımı sağlanmak suretiyle yıkım isteği konusunda bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Davalının temyiz itirazları bu sebeple yerindedir. Kabulüyle hükmün HUMK'nun 428. Maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 21.1.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.