Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5846 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 646 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : ELAZIĞ 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 19/04/2011NUMARASI : 2005/8-2011/124Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi, yıkım, ecrimisil ve irtifak hakkının sona erdirilmesi davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım, ecrimisil ve irtifak hakkının sona erdirilmesi isteklerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 402 parsel sayılı taşınmazın davacılar adına paylı mülkiyet üzere kayıtlı olduğu, davalıların kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, yapılan uygulama neticesinde davalıların haklı ve geçerli bir neden olmaksızın teknik bilirkişi raporunda belirlenen şekilde davacılara ait 402 parsel sayılı taşınmaza elatmasının önlenmesine ve yıkıma karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalıların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir, reddine. Ne var ki, dosya kapsamından uzun bir süredir taşınmazın belirlenen bölümünün davalılar tarafından kullanıldığı görülmektedir. Oysa davacılar bu kullanım tarzına karşı çıkmamış, davalı tarafa bir ihtarname keşide etmemiştir. Buna göre taraflar arasında Borçlar Kanununun 299.maddesi hükmü uyarınca ariyet sözleşmesinin yapıldığı ve süresiz olan bu zımni sözleşmeyi davacıların; aynı yasanın 304.maddesi hükmü gereğince dava açmakla feshettiğini kabul etmek gerekir. Öyle ise, fuzuli şagil'in arsa malikine taşınmazı kullanmasından dolayı ödemekle mükellef olduğu haksız işgal tazminatı niteliğindeki ecrimisilden sorumlu tutulamayacakları açıktır. Hal böyle olunca; ecrimisil isteği bakımından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere kabulü isabetsizdir. Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK.'nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 21.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.