MAHKEMESİ : MARDİN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 19/06/2012NUMARASI : 2012/95-2012/356Yanlar arasında görülen tedbire aykırı davranmak davası sonunda, yerel mahkemece sanık Ünal Üner'in 6100 sayılı HMK'nun 398. maddesi uyarınca 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin olarak verilen karar sanık müdafii tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi .raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;Dava, ihtiyati tedbir kararına aykırı davranmak suçundan cezalandırmaya ilişkindir. Mahkemece, sanık Ü. Ü.in 6100 sayılı HMK’nun 398. maddesi uyarınca 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.Dosya içeriği ve toplanan delillerden; müşteki M.K.’ın 14.10.2009 tarihli şikayet dilekçesi ile ilgili olarak yapılan soruşturma sonucunda Mardin Cumhuriyet Başsavcılığının 22.03.2010 tarihli ve 2009/3465 Soruşturma, 2010/789 Esas sayılı iddianamesiyle şüpheli Ü. Ö. hakkında 1086 Sayılı HUMK’nun 113/A maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle Mardin Sulh Ceza Mahkemesine Kamu davası açıldığını, Sulh Ceza Mahkemesinin 31.01.2012 tarihli 2010/358 Esas, 2012/165 sayılı kararı ile, 6100 Sayılı HMK’nun 398. maddesi uyarınca Mardin 2. Asliye Hukuk Mahkemesine görevsizlik kararı verildiği, bu kararın itiraz edilmeksizin 08.02.2012 tarihinde kesinleştiği ve Mardin 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 19.06.2012 tarihli ve 2012/95-356 Esas-Karar sayılı kararı ile sanık Ü. Ö.’in ihtiyati tedbir kararına aykırı davranmak suçundan eylemine uyan 6100 Sayılı HMK’nun 398. maddesi uyarınca 1 Ay Hapis Cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere; 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nun Geçici 1. maddesinde “Bu kanunun yargı yolu ve göreve ilişkin hükümleri, Kanunun yürürlüğe girmesinden önceki tarihte açılmış olan davalarda uygulanmaz” hükmüne yer verilmiştir. Somut olayda 22.03.2010 tarihli iddianameyle açılan davada, 6100 sayılı HMK’nun geçici 1. maddesi hükmü gözetilerek, davanın ceza mahkemesinde görülmek üzere görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek işin esası hakkında karar verilmiş olması doğru değildir. Sanık müdafiinin temyiz itirazının kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK.'nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.4.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.