MAHKEMESİ : ERZURUM 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 13/11/2007NUMARASI : 2007/43-2007/313Taraflar arasında görülen davada;Davacı, çekişme konusu 37 parsel sayılı taşınmazın devir amacına aykırı kullanımı nedeniyle mülkiyetin Hazineye aidiyetinin hakemde belirlendiğini ileri sürüp,tapu iptal tescil istemiştir.Davalı,tahsis amacına aykırı kullanım olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Davanın kabul kararının temyizi üzerine, Dairece “…3533 S.Y.nın 4 cü maddesi hükmünün değiştiği ve taşınmazların aynıyla ilgili ihtilafların bu maddenin kapsamı dışına çıkarılarak çekişmelerin genel mahkemelerde çözüme kavuşturulacağı hükme bağlanmıştır.Hal böyle olunca, iddia ve savunma doğrultusunda taraf delillerinin toplanması, soruşturmanın eksiksiz tamamlanması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile hakem kararı esas alınarak hüküm kurulması doğru değildir…”gerekçesiyle bozulmuş olup mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü. -KARAR-Dava, tahsis amacına aykırı kullanım hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.Dosya içeriği ve toplanan delillerden çekişme konusu 37 parsel sayılı taşınmazın 28.05.1982 tarihli Bakanlar Kurulu kararı ile davalı Belediyeye tahsis edildiği,davacı tarafından taşınmazda tahsis amacına aykırı olarak kafeterya-düğün salonu ve afet kontrol merkezi binası inşa edildiği gerekçesiyle taşınmazın davalı adına olan kaydının iptalini istediği,davalının ise anılan binaların yıkımı yönünde karar alındığını,bu taşınmazlara ruhsat verilmediğini belirterek davanın reddini savunduğu mahkemece de bozma ilamına uyularak 37 parselde inşa edilen binaların tahsis amacına aykırı kullanım oluşturduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildiği görülmektedir. Niza konusu taşınmazın da içerisinde bulunduğu diğer taşınmazlarla birlikte 6785 S.Y.imar kanununun 31 .maddesi hükmüne göre ve bu taşınmazların imar ve istikamet planında yerel hizmetlerden olan yola, yeşil alana ayrılmış olması nedeniyle davalı belediyeye devredilmiştir.Aynı madde gereğince taşınmazlar üzerine belediye tarafından satılamayacağı,başka şekillerde kullanılamayacağı,ileride imar planında değişiklik yapılarak bu maddenin içerdiği genel hizmetlerden başka bir amaca tahsis edilemeyeceği ,tahsis edildiği takdirde tapu kaydının ihyaen hazine adına tesis edilerek eski hale getirileceği belirtilmiştir.Taşınmazın miktarı 41.160 m2 olup bunun 905 m2 lik kısmına, kullanım biçimini değiştirmeyecek biçimde üçüncü kişi ve belediye tarafından bina yapılmış olup bu binaların yıkımına da 18.01.2008 tarihinde karar verilmiştir. Bu durumda tapudaki tahsis şekline aykırı davranıldığından söz etmek mümkün değildir. Hal böyle olunca davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile aksi yönde karar verilmiş olması doğru değildir.Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 30.04.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.