Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 5334 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4076 - Esas Yıl 2014
ESAS NO : 2014/4076 KARAR NO : 2014/5334 MAHKEMESİ : KAHRAMANMARAŞ 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 03/12/2013NUMARASI : 2013/350-2013/634Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..'in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;-KARAR-Dava, paydaşlar arasında el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.Mahkemece, Daire bozma kararına uyularak taleple bağlı kalınmak suretiyle 1234 m2. bakımından davanın kabul edilmesi kural olarak doğrudur. Davalının öteki temyiz itirazları yerinde değildir, redine.Ne var ki, mahkemece kurulan hükmün infaz kabiliyeti taşıdığını söyleyebilmek mümkün değildir.Hemen belirtilmelidir ki, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297/2. maddesinde belirtildiği üzere, mahkemelerce verilen kararların, her bir istek hakkında taraflara yüklenen borç ve tanınan hakları sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde göstermesi ve infaza imkan sağlayacak içerikte bulunması gerekeceği kuşkusuzdur. Anılan husus kamu düzeniyle ilgili olup, temyiz edenin sıfatına bakılmaksızın yargılamanın her aşamasında gözetilmelidir. Somut olayda, taleple bağlı kalınarak 1234 m2 bakımından dava kabul edilmiş, ancak 1234 m2.nin işgal edilen toplam 1346,22 m2. içerisindeki yeri infaza imkanı sağlayacak şekilde belirlenmemiştir.Hal böyle olunca, mahallinde keşif yapılarak 1234 m2.lik kısmın somut şekilde belirlenmesi ve ondan sonra bir karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde hüküm kurulması isabetsizdir. Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi yollamasıyla) 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,11.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.