MAHKEMESİ: MENDERES ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ,TARİHİ: 28/05/2008NUMARASI: 2006/294-2008/477Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;Davacı, mülkiyeti Hazineye ait 1036 parsel sayılı taşınmazı davalının muhtelif muhtesat yapmak suretiyle işgal ettiğini ileri sürüp elatmanın önlenmesi ve yıkım istemiştir.Davalı birleşen davasında Hazine adına kayıtlı 1955 parsel sayılı taşınmazın bir kısmını haricen satın aldığını ve zilyetliğinin nizasız fasılasız 42 yıl devam ettiğini ileri sürüp Medeni Kanunun 713.maddesi gereğince adına tescilini olmazsa Medeni Kanunun 724.maddesi gereğince takdir edilecek bedel karşılığında Hazinenin tapusunun iptali ile adına tescilini isteyip, asıl davanın reddini savunmuştur.Davalı, Özdere Belediye Başkanlığı, B.A. tarafından aleyhine açılan davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davalının kullandığı alanın dava edilmeyen 1955 nolu parselde kaldığı 1955 parsel için açılan tescil davasında tapulu yerlerde iyiniyet iddiasının dinlenemeyeceği gerekleri ile her iki davanın da reddine karar verilmiştir.Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, 1036 sayılı ana parsel üzerine davalı tarafından yapıldığı ileri sürülen muhtesatın yıkımı suretiyle elatmanın önlenmesi isteğiyle açılmış, birleşen davada ise temliken tescil istenmiştir.Mahkemece, 1036 parsel sayılı bir taşınmaz bulunmadığını ve bu nedenle davanın yöntemine uygun olarak açılmadığını, ayrıca tapulu yerlerde iyiniyet iddiasının dinlenemeyeceği gerekçesi gösterilerek her iki davanın da reddine karar verilmiştir.Gerçektende temliken tescil koşullarının oluşmadığı saptanmak suretiyle birleşen davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.Nevar ki, dosyaya getirtilen kayıt örneğinden 1036 nolu ana parselin ifrazı sonunda 1944 ila 1957 nolu parsellerin ve 985 ada 3 nolu müfrez parselin oluştuğu yapılan uygulama ve inceleme sonucunda davalıya ait bina ve ağaçların Hazineye ait müfrez 1955 sayılı parsel üzerinde kaldığı saptanmıştır.Bu durumda davanın müfrez 1955 parsele ilişkin bulunduğu açıktır.Parsel numarasının ifrazdan önceki ana parsel olarak gösterilmesi neticeye etkili değildir.Başka bir deyişle parsel sayısının yanlış gösterilmesi davanın reddi için gerekçe yapılamaz.Hal böyle olunca asıl dava bakımından tarafların gösterdiği ve gösterecekleri delillerin toplanıp değerlendirilmesi soruşturmanın eksiksiz tamamlanması sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.Davacının temyiz itirazları yerindedir.Kabulüyle hükmün HUMK.'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.4.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.