MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada;Davacı, kayden maliki olduğu 668 parsel sayılı taşınmaza davalıların haklı ve geçerli bir nedene dayanmaksızın 20/11/2012 tarihinde çift sürmek suretiyle müdahale ettiklerini, haksız müdahale nedeniyle 2012/2013 ürün ekimi döneminde taşınmazı kullanamayacağını ileri sürerek davalıların el atmalarının önlenmesi ile şimdilik 1.000,00 TL ecrimisilin yasal faizi ile birlikte tahsilini istemiş, yargılama sırasında ecrimisil isteğini 8.577,00 TL'ye ıslah etmiştir. Davalılar, usulüne uygun tebligata rağmen davaya cevap vermemişler, yargılama aşamasında; davalı ...; taşınmazı kendilerine ait olduğu için ektiklerini, davalı ...; çekişmeli taşınmazın kendilerine ait olduğunu ve Mehmet'e kiraladıklarını, diğer davalı ... ise; taşınmazı Kemal'den icar alarak ektiğini bildirip davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, yargılama aşamasında davalıların çekişmeli taşınmazı terk ettikleri ve el atmanın önlenmesi isteğinin konusuz kaldığı gerekçesiyle bu istek yönünden karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil isteğinin ise kısmen kabulü ile 15/05/2012-12/12/2012 tarihleri arasındaki dönem için 4.958,50 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınmasına, fazlaya ilişkin isteğin reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...'ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.-KARAR-Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, çekişme konusu 668 parsel sayılı taşınmazı davacının 15/05/2012 tarihinde satın alma yoluyla edindiği, çekişmeli taşınmaz davalılar tarafından kullanılmakta iken yargılama aşamasında kullanıma son verdikleri saptanarak ve dava tarihine kadar ecrimisile hükmedilebileceği, dava tarihinden sonraki dönem için istenen ecrimisilin başka bir davanın konusunu oluşturacağı gözetilerek 15/05/2012 – 12/12/2012 tarihleri arasındaki dönem için ecrimisile hükmedilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davacı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.Ancak, 4.3.1953 tarih 10/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca taşınmaz malın aynına ilişkin davalarda 492 sayılı Harçlar Kanununun 16.maddesi uyarınca dava değerinin elatılan yerin değeri ile talep edilen ecrimisil veya tazminatın toplamından ibaret olduğu ve harcı tamamlanan değer üzerinden A.A.Ü.T'nin 6. maddesi gözetilerek davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken mahkemece davacı taraf yararına '' 595,00 TL '' vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de; bu yanlışlık yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün ( 7. ) fıkrasında yazılı '' 595,00 TL '' ibaresinin çıkarılarak yerine '' 13.520,65 TL'' ibaresinin yazılmasına, davacı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK'nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.