MAHKEMESİ: KAŞ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 18/04/2001NUMARASI: 1998/118-2001/106Taraflar arasında görülen davada;Davacı, kayden maliki olduğu 520 parsel sayılı taşınmaza davalıların yapılaşmak suretiyle müdahale ettiklerini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinde bulunmuştur.Davalı M., davanın reddini savunmuş, diğer davalı ise davaya yanıt vermemiştir.Mahkemece, kargir evin davalı M.ait olduğu tapu kaydında şerh olarak belirtildiği ve haksız işgalci sayılamayacağı, diğer yapılar nedeniyle davalıların müdahalesinin haksız olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar, davacı Hazine vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .nın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu kargir ev ve tarla niteliğindeki 520 parsel sayılı taşınmazın hükmen davacı Hazine adına tescil edildiği, taşınmaz üzerinde bulunan kargir evin davalı M.'e ait olduğu yolunda beyanlar hanesinde şerh bulunduğu, davalıların muhtesatlar yapmak suretiyle taşınmaza müdahale ettikleri anlaşılmaktadır.Mahkemece, krokide (A), (B) ve ( C) ile gösterilen bölümler yönünden davanın kabulüne, (D) ile gösterilen ve tapu kaydının beyanlar hanesinde davalı M.'e ait olduğu belirtilen kargir ev yönünden davanın reddine karar verilmiştir.Nevar ki; davalı M.'in mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı görülmektedir. Bu durumda, davalının şerhten kaynaklanan kişisel hak sahibi olduğu tartışmasızdır.Hal böyle olunca, davacının kayda dayalı mülkiyet hakkına üstünlük tanınmak suretiyle krokide (D) ile gösterilen bölüm yönünden de davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru değildir.Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK.'nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.