Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3804 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 19146 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İSTANBUL 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 11/12/2012NUMARASI : 2009/345-2012/425Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 2. Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 11.12.2012 gün ve 2009/345 esas 2012/425 karar sayılı hükmün bozulmasına ilişkin olan 2.7.2014 gün ve 10166-12736 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü: -KARAR-Dava, asıl davadan tefrik edilen ecrimisil isteğine ilişkin olup, mahkemece 11.12.2012 tarihli ve 2009/345 Esas, 2012/425 sayılı kararla davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar taraflarca temyiz edilmekle; Daire’nin 02.07.2014 tarihli ve 2014/10166 Esas, 2014/12736 sayılı kararı ile, Sulh Hukuk Mahkemesince verilen görevsizlik kararının kesinleşmesini müteakip başvuru olmaksızın resen Asliye Hukuk Mahkemesine gönderildiği ve bu nedenle 6100 Sayılı HMK’nun 20/1. Maddesi uyarınca davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, bozma kararına karşı davacı vekilince karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.Dosya içeriğinden; İstanbul 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 27.12.2006 tarihli ve 2006/1364 Esas, 2006/1466 sayılı görevsizlik kararının temyiz edilmeksizin 23.02.2007 tarihinde kesinleştiği, davacı vekilinin 21.02.2007 havale tarihli dilekçesi ile dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesini talep ettiği ve dosyanın talep sonucunda görevli Asliye Hukuk Mahkemesine gönderildiği anlaşıldığına göre, Daire’nin 02.07.2014 tarihli ve 2014/10166 Esas, 2014/12736 sayılı bozma kararı maddi hataya dayanmaktadır.Bu durumda, Daire’nin anılan bozma kararı kaldırılarak tarafların temyiz itirazının incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle davalı şirket tarafından davacı kuruma verilen 14.08.2006 tarihli dilekçede kullanıldığı belirtilen miktarın açıklanmış olması, ecrimisil bedeli yönünden hükme esas alının rapor ve ek raporların da hüküm vermeye elverişli olduğu gözetildiğinde, tarafların temyiz itirazlarının yerinde olmadığı anlaşılmaktadır. Anılan bu hususlar, davacı vekilinin karar düzeltme isteği üzerine yapılan inceleme ile saptandığından, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin (6100 Sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla) 1086 Sayılı HUMK’nun 440. maddesine uyarınca KABULÜNE, Daire’nin 02.07.2014 tarihli ve 2014/10166 Esas, 2014/12736 sayılı bozma kararının ORTADAN KALDIRILMASINA, yerel mahkemenin 11.12.2012 tarihli ve 2009/345 Esas, 2012/425 sayılı kararının tarafların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.