MAHKEMESİ : MENGEN ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 30/05/2013NUMARASI : 2012/165-2013/59Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi, ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabul kısmen reddine ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.Mahkemece, çekişme konusu taşınmaza davalının haklı ve geçerli neden bulunmaksızın müdahale ettiği gerekçesiyle elatmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, ecrimisil isteğinin ise davalının taşınmazı muvafakata dayalı olarak kullandığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.Hüküm, davalı tarafından elatmanın önlenmesi isteğine hasren temyiz edilmiştir.Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 82 parsel sayılı taşınmazın davacıların miras bırakan anneleri .A T. ve babaları K.T. adlarına paylı mülkiyet üzere kayıtlıyken intikal suretiyle davacıların taşınmazda paydaş oldukları, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının olmadığı anlaşılmaktadır.Davalı, dava konusu taşınmazdaki muris A. T.'un payını haricen satın aldığını, taşınmazı yılardır kullandığı savunarak, 18.12.1987 tarihli gayrimenkul satış senedini ibraz etmiştir.Hemen belirtilmelidir ki, dosyaya ibraz edilen 18.12.1987 tarihli satış vaadi sözleşmesi başlıklı belge, harici satışın belgesi niteliğindedir. Gerçekten de TMK’nin 706, BK’nun 213 (6098 Sayılı TBK md.237) ve 2644 sayılı Tapu Kanunu’nun 26. maddesi hükmü uyarınca tapulu olan taşınmazın haricen yapılan satışına hukuki değer verilemez ise de, TMK’nin 994. maddesi hükmü uyarınca sahibi lehine harici satış bedeli kendisine ödeninceye kadar taşınmazı alıkoyma, başka bir ifade ile hapis hakkı sağlayacağı kuşkusuzdur.O halde, taşınmazdaki 1/2 payın davacıların miras bırakan anneleri A. T. tarafından davalıya haricen devredildiğine ve halefi durumunda olan davacı mirasçıları bağlayacağına göre, 10.07.1940 tarihli, 2/77 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca hapis hakkı nedeniyle Türk Medeni Kanununun 994. maddesine göre değerlendirme yapılması gerektiği açıktır.Hal böyle olunca, TMK’nin 994. maddesi hükmü gözetilerek hapis hakkı tanınmak suretiyle elatmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir. Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.