Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3522 - Karar Yıl 2008 / Esas No : 971 - Esas Yıl 2008





MAHKEMESİ: BARTIN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 13/11/2007NUMARASI: 2007/71-2007/681Taraflar arasında görülen davada;Davacı, taraflar arasında daha önce görülüp kesinleşen 2005/330 esas sayılı elatmanın önlenmesi ve yıkım davasında aleyhlerine karar verilip kesinleştiğini, ancak anılan davada çekişme konusu edilen yürüyüş yolu ve duvarın kendilerince değil, Bartın Valiliğince yaptırıldığının yeni ele geçirdikleri belgelerden anlaşıldığını ileri sürerek, yargılamanın yenilenmesini istemiştir.Davalı, yargılamanın yenilenmesi koşullarının bulunmadığını, yeni bir belgenin varlığı söz konusu olsa bile bunun önceki davada ibraz edilmemesinin davacının kusurundan kaynaklandığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, HUMK.'nun 445. maddesinde sayılan şartların bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davacı tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi Murat Ateker'in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteği dava değeri yönünden reddedilip, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, yargılamanın yenilenmesi isteğine ilişkindir.Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içeriği ve toplanan delillerden, Hazine tarafından Belediye aleyhine açılan 2005/330 esas sayılı davada, Hazineye ait 174 sayılı parsele el atılmasının önlenmesi ve yıkım davasının yargılaması sonucunda davanın kabul edilip derecattan geçmek suretiyle 4.12.2006’da kesinleştiği görülmektedir.Davacı Belediye Başkanlığı, 2005/330 esas sayılı davada ulaşılamayan ancak sonradan ele geçen belgelerden, anılan davadaki yıkıma konu yürüyüş yolunun Valilikçe yaptırıldığının ortaya çıktığını ileri sürerek eldeki davayı açmış ve yargılamanın yenilenmesini istemiştir.Gerçekten de, 2005/330 esas sayılı davanın devamı sırasında, davalısı Belediye tarafından aynı hususun savunma olarak dile getirildiği, bunun üzerine Bartın Valiliği Kültür Ve Turizm Müdürlüğü’nden durumun sorulduğu, verilen cevabi yazıda ise 174 sayılı parselle ilgili yol, park ve benzeri herhangi bir çalışmaya rastlanılmadığının bildirildiği; ancak eldeki davada sunulan belgelerden ve keşif sonrası düzenlenen bilirkişi raporundan, 174 sayılı parseldeki yürüyüş ve bisiklet yoluyla ilgili Valilikçe yaptırılmış bir ihalenin bulunduğu anlaşılmaktadır.Yukarıda açıklanan olgular birlikte değerlendirildiğinde, 2005/330 esas sayılı davada, yargılamanın yenilenmesi isteğinin dayanağı olan ihale belgelerine Kültür Ve Turizm Müdürlüğü’nün olumsuz cevabi yazısı nedeniyle ulaşılamadığı, böylece HUMK.’nun 445. maddesinin 1. bendinde belirtilen yenilenme koşulunun oluştuğu; söz konusu ihalenin, 2005/330 esas sayılı davanın konularından olan yürüyüş yolunu kapsaması halinde Belediyenin anılan davadaki sorumluluğunun etkileneceği kuşkusuzdur.Hal böyle olunca, işin esasına girilerek ihale belgelerinin uzman bilirkişiler marifetiyle keşfen mahalline uygulanması, çekişme konusu yerle ihale kapsamında olan yerin aynı yer olup olmadığının belirlenmesi, önceki davadaki yıkıma konu yürüyüş yolunun Valilikçe yaptırılıp yaptırılmadığının kuşkuya yer bırakmayacak biçimde saptanması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir. Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.03.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.