Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 284 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 13034 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ : SİVAS 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 18/06/2009NUMARASI : 2009/59-2009/165Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, müşterek maliki oldukları 3196 ada 8 parseldeki 7 nolu bağımsız bölümü davalının 10 yılı aşkın süredir işgal edip herhangi bir bedel ödemeden oturduğunu ileri sürüp elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemiştir.Davalı, dava konusu bağımsız bölümün alım satım konusunda davacılar ile anlaştıklarını, ancak davacıların aralarındaki ihtilaf nedeniyle tapuyu devredemediklerini bildirip davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi... ....raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi isteğiyle Sulh Hukuk Mahkemesine açılmış; Sulh Hukuk Mahkemesince verilen görevsizlik kararı temyiz edilmeksizin 10.2.2009 tarihinde kesinleşmiştir.Bilindiği üzere, görevsizlik kararı veren mahkeme bu kararında dava dosyasının görevli mahkemeye gönderilmesine karar vermekle yetinir. Dava dosyasını kendiliğinden (re’sen) görevli mahkemeye gönderemez. Dava dosyasının görevli mahkemeye gönderilmesi ve davaya görevli mahkemede devam edilebilmesi için görevsizlik kararının kesinleşmesinden itibaren 10 gün içinde davacının görevli mahkemeye başvurarak tebligat yaptırması gerekir. (H.U.M.K.’nun 193. maddesi) 10 günlük süre hak düşürücü nitelikte olup, mahkemece re’sen gözetilir.Somut olayda görevsizlik kararı 10.2.2009 tarihinde kesinleştiği halde davacı vekili 24.2.2009 günü Sulh Hukuk Mahkemesine verdiği dilekçe ile dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesi isteğinde bulunmuştur.Görevsizlik kararının kesinleştiği gün ile başvurma günü arasında 10 günden fazla bir süre geçtiğinden görevli mahkemede görülen dava görevsiz mahkemede açılan davanın devamı sayılamaz. Hal böyle olunca, H.U.M.K.’nun 193. maddesi dikkate alınarak davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerekirken, işin esasının hükme bağlanması doğru değildir. Davalının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü H.U.M.K.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 20.1.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.