Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1764 - Karar Yıl 2009 / Esas No : 215 - Esas Yıl 2009
MAHKEMESİ: ZONGULDAK 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ,TARİHİ: 02/07/2008NUMARASI: 2007/2-2008/196Taraflar arasında görülen davada;Davacı kurum, kayden maliki olduğu 448 parsel sayılı taşınmazı minibüs durağı olarak kullanılmak üzere 2004 yılında kiraladığını, kira sözleşmesinin 2005 yılında yenilendiğini,ancak 2005 yılı sonunda sözleşmenin yenilenmeyeceğinin davalı tarafından bildirilmesine rağmen davalın taşınmazı kullanmaya devam ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerinde bulunmuştur.Davalı, taşınmazı teslim ettiklerini, herhangi bir müdahalelerinin olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, 2006 yılı içersinde taraflar arasında herhangi bir kira sözleşmesinin bulunmaması, durak yeri belirleme yetkisinin taraflara ait olmayıp 5393 sayılı yasanın 15/p md. uyarınca Belediyeye ait olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü. -KARAR-Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, dava konusu 448 parsel sayılı taşınmazın kayden davacı kuruma ait olduğu, taşınmazın 2004 ve 2005 yıllarında davalı odaya kiralandığı, 2006 yılı için kira sözleşmesinin yenilenmeyeceğinin davacı tarafa davalı tarafından bildirildiği, böylece taraflar arasındaki kira sözleşmesinin sona erdiği dosya kapsamı ile sabittir.Davacının, kira sözleşmesinin sona ermesine rağmen davalının taşınmazı minübüs durağı olarak kullanmak suretiyle haksız olarak işgal ettiğini ileri sürerek eldeki davayı açtığı görülmektedir.Mahkemece, durak yeri belirlemenin Belediyelerin yetki ve görevine girdiği gerekçesi ile davanın reddine dair gerekçesinin hukuki olduğu söylenemez.Davacı Türk Medeni Kanununun 683. maddesi gereğince eldeki davayı açmıştır. Bu durumda; mahkemece davacının davada mülkiyet hakkına dayandığı gözetilerek dava konusu taşınmazın bulunduğu yerde uzman bilirkişiler marifetiyle keşif yapılarak davacıya ait çap kaydının mahalline uygulanması, taşınmaza kim ya da kimler tarafından elatıldığının özellikle davalının elatıp atmadığının duraksamaya meydan vermeyecek şekilde belirlenmesi ayrıca ne şekilde tasarruf edildiğinin saptanarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere yanılgılı değerlendirme ve eksik inceleme ile karar verilmesi doğru değildir.Hal böyle olunca, davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.'nun 428. Maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,12.2.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.