Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17557 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 627 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : MURATLI ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 10/10/2013NUMARASI : 2012/221-2013/210Taraflar arasında görülen tapu iptali, tescil ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı M.. B.. tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;-KARAR-Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali, tescil ve ecrimisil isteğine ilişkindir.Mahkemece,tapu iptal,tescil ve ecrimisil isteklerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davacılar mirasbırakanı H.. B..'ın 06.12.1995 tarihinde dul ve çocuklu olarak öldüğü,murisin davacılar ve davalı dışında başkaca mirasçısının olmadığı, murisin adına kayıtlı çekişme konusu 2117, 2175, 2473, 2524, 2652, 2719 parsel sayılı taşınmazları ile dava konusu olmayan iki adet taşınmazın da vekili A.. Ö.. tarafından 09.08.1990 tarihinde davalıya satış suretiyle temlik edildiği,davalının dava konusu taşınmazlardan 2652 parsel sayılı taşınmazı 31.12.2009 tarihinde dava dışı kişiye devrettiği anlaşılmaktadır.Davacılar, miras bırakanın çekişme konusu taşınmazlarını mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olarak davalıya temlik ettiğini,taşınmazların davalı tarafından haksız olarak kullanıldığını ileri sürerek eldeki davayı açmışlardır.Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, miras bırakanın yapmış olduğu temlikle ilgili olarak gerçek amaç ve iradesinin mirasçıdan mal kaçırmak olduğu ve bu amaçla temliklerin gerçekleştirildiği, davalının da bedel ödediğini kanıtlayamadığı gözetildiğinde mahkemece muvazaa olgusu belirlenmek ve benimsenmek suretiyle davalı tarafından dava dışı kişiye devredilen 2652 parsel sayılı taşınmaz dışında kalan dava konusu diğer parseller yönünden davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 07.02.1990 tarih ve 1989/3–602 Esas 1990/56 karar sayılı ilamında kabul edildiği gibi murisin mirasçılarından mal kaçırmak amacıyla yaptığı muvazaaya dayanan devir ve temlikler geçersiz olduğundan, davaya konu taşınmazları muvazaalı olarak iktisap eden davalının işgali iyi niyetli sayılamayacağı ve kendisinden mal kaçırılan davacılar, murisin ölüm tarihinden başlayarak dava tarihine kadar geçen süre için ecrimisil isteyebileceği tartışmasızdır.Bilindiği üzere; muvazaa nedenine dayalı olarak verilen kararlar yenilik doğurucu değil, açıklayıcı nitelik taşırlar.Bu suretle oluşan kararlara konu işlemler yapıldıkları tarihten itibaren butlanla malüldür ve yapılmamış sayılırlar.Öte yandan, muvazaalı işleme taraf olan, kişinin iyiniyetli olduğundan sözetme olanağı da yoktur. Tarafı bulunduğu işlem yok hükmünde olup, bu suretle oluşan tescil de yolsuz tescil niteliğinde olduğundan, murisin ölüm tarihinden itibaren ecrimisil talep edilebilir.Mahkemece, murisin ölüm tarihinden dava tarihine kadar hesaplanan ecrimisile karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur.Davalının bu yönlere değinen temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;mahkemece yapılan yargılama sonucunda dava konusu tüm taşınmazlar esas alınarak alınan bilirkişi raporları doğrultusunda hesaplanan toplam ecrimisil bedelinden, davacıların paylarına karşılık gelen ecrimisil hüküm altına alınmış ise de, miras bırakan tarafından davalıya temlik edilen 2652 parsel sayılı taşınmazın 31.12.2009 tarihinde dava dışı kişiye devredildiği anlaşılmaktadır.O halde, ecrimisil hesabı yönünden hüküm kapsamına alınan 2652 parsel yönünden murisin ölüm tarihinden davalı tarafından dava dışı kişiye temlik tarihine kadar ecrimisile karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde fazla ecrimisile hükmedilmiş olması doğru değildir.Davalının bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 13.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.