MAHKEMESİ : İSTANBUL 12. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 24/09/2013NUMARASI : 2011/427-2013/425Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar taraf vekillerince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;-KARAR-Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; dava konusu 941 ada 164 parsele ilişkin olarak davalı müteahhit şirket ile dava dışı Şişli Belediyesi arasında 13.06.1996 tarihinde Noterde gayrimenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığı, sözleşme gereğince taşınmaza inşaa edilecek 13 katlı binanın 8,5 katının otopark olarak yapılacağının kararlaştırıldığı, yine sözleşmenin 13.maddesinin c bendi ile de; “ arsa malikine ait otopark katları müteahhit firma adına işletmeye verildiği tarihteki geçerli tarifeye göre full araç sayısı gelirinin %30 luk payının Belediye'ye aylık olarak verileceği” hususunun karar altına alındığı, ancak ana taşınmaz üzerine sözleşmede belirtilen binanın sadece otopark kısmının yapıldığı ve kat irtifakının kurulduğu, davacıların 5,6,7,8,9,10 ve 12 numaralı bağımsız bölümlerde pay sahibi olup, davacılardan M.. C..l'in 17.06.2008 tarihinde, Dilşat ve Tacdin'in ise 05.02.2008 tarihinde bağımsız bölümlerdeki tüm paylarını davalı şirkete satarak devretikleri, davacılar tarafından 26.05.2006 tarihinden itibaren temlik tarihleri de gözetilerek Remziye bakımından 23.950 TL, Mahmut bakımından 13.600 TL ve diğer davalılar bakımından ise 2.250 şer TL ecrimisil isteğinde bulunulduğu, 5.7.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile sadece davacı Remziye bakımından talep miktarının 37.198 TL ye artırıldığı, öte yandan taraflar arasında taşınmazın 1.5.2001 – 1.5.2006 tarihleri arası dönem için davalı şirket tarafından kiralanmak suretiyle tasarruf edileceği kira bedelinden de davacılara pay verileceği hususunda anlaşıldığı, ancak 1.5.2006 tarihi itibariyle kira bedelinin fahiş olduğu gerekçesi ile taraflar arasındaki sözleşmenin sona erdirildiği, sözleşme sona erdiği halde davalı şirketin otoparkı kiraya vermek suretiyle tasarrufunu sürdürdüğü, kiracı şirketin ise otoparkın giriş ve çıkışına bariyer kurmak suretiyle davacılarının kullanımını engellediği anlaşılmaktadır.Bu durumda ecrimisil davasının kabul edilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davalı şirket vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, her ne kadar davacılar taşınmazdaki ortak alan için ecrimisil hesabı yapılması gerektiği ileri sürmüşler ise de; davacılar dava dilekçelerinde ortak alan bakımından ecrimisil istemediklerinden bu yön değerlendirme dışında tutulmuştur.Ne var ki, mahkemece, Şişli Belediyesi ile davalı şirket arasında 13.06.1996 tarihinde yapılan sözleşmenin 13. maddesine tutunularak belirlenen ecrimisilden %30 indirim yapılsa da bunun doğru olduğu söylenemez. Şöyle ki, sözleşmedeki bu madde 13.06.2001 tarihine kadar geçerli olup daha sonraki dönemler için uygulanamayacağı açıktır.Hâl böyle olunca, belirlenen ecrimisile hükmedilmesi gerekirken hükmü kalmayan sözleşme gözetilerek % 30 indirim yapılmak suretiyle ecrimisilin karar altında alınması doğru değildir.Davacılar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerindedir. Kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.