MAHKEMESİ : GEYVE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 02/07/2008NUMARASI : 2004/322-2008/157Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, miras bırakan babaları A.K.nın mirasçıdan mal kaçırmak amacıyla dava konusu 8 parça taşınmazını davalı eşine rücu şartı ile bağışladığını, eşi Ş.ninde bu taşınmazlardan 6 parçasını diğer davalı oğlu İ.e muvazaalı olarak devrettiğini ileri sürerek tapu iptali ve tescili isteğinde bulunmuşlardır.Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, davalı İ.yönünden subut bulduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı Ş. hakkındaki davanın ise reddine karar verilmiştir.Karar, davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . . . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. -KARAR-Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal tescil olmazsa tenkis isteklerine ilişkindir.Mahkemece, davalı ibrahim hakkındaki davanın kabulüne; davalı Ş.yönünden davanın reddine çekişme konusu 2198 parsel sayılı taşınmazla ilgili dava atiye bırakıldığından bu taşınmazla ilgili davada karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, tarafların ortak miras bırakanı A. K. tarafından çekişme konusu 1001,1793,1815,2192,2798,3007, 3019 ve 3265 parsel sayılı taşınmazların 24.11.1994 tarihli akitle eşi davalı Şadiye' ye rücu (dönme) koşuluyla bağışlandığı; daha sonra miras bırakanın 4.7.1996 tarihli akitle bu taşınmazlardan 1001,1793,1815,3019 sayılı parsellerle ilgili rücu şartından feragat ettiği, aynı akitle davalı Ş.iş bu 4 parça taşınmazı 30.3.2004 tarihli akitle de 2192 ve 3007 parsel sayılı 2 parça taşınmazı diğer davalı İ.'e satış suretiyle temlik ettiği dava konusu 2198 parsel sayılı taşınmazı ise davalı Ş.nin üçüncü kişiden satın almak suretiyle edindiği anlaşılmaktadır.Davacıların, işbu temliklerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek eldeki davayı açtıkları, yargılamanın devamı sırasında çekişme konusu 2198 parsel sayılı taşınmazla ilgili taleplerini atiye bıraktıkları görülmektedir.O halde, miras bırakan tarafından davalı Ş.ye bağış yoluyla temlik edilen 2798 ve 3265 parsel sayılı taşınmazlar yönünden 01.04.1974 tarih, 1/2 Sayılı İçtihadı birleştirme Kararının uygulama yeri bulunmadığından, mahkemece bu taşınmazlar yönünden tapu iptal ve tescil isteğinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur.Öte yandan, anılan taşınmazlar açışından davacıların tenkis isteğinin de reddine karar verilmiş olması isabetsiz isede davacılar tarafından anılan husus temyiz konusu edilmediğinden bozma nedeni sayılmamıştır. .Bilindiği üzere HUMK.nun 417.maddesi uyarınca yasal olarak belirlenmiş durumlar dışında yargılama giderlerinin aleyhine karar verilen taraftan alınması zorunludur.Bu durumda, davalı Ş.hakkındaki dava tümden reddedilmiş olduğuna, dava lehine sonuçlandığına göre, yargılama giderilmesi yükletilmemesi aksine yararına yargılama gideri ve avukatlık parasına hükmedilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere kabul ve ret oranına göre diğer davalı İbrahim ile birlikte yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulması doğru değildir.Diğer taraftan, kayden davalı İ.in maliki olduğu çekişme konusu 1001, 1793,1815 , 2192, 3007 ve 3019 parsel sayılı taşınmazların miras bırakan tarafından davalı Ş.ye bağış işlemi ile temlikinden sonra Şadiye tarafından satış yoluyla davalı İ.'e devredildiği tartışmasızdır.O halde, işbu 5 parça taşınmazın davalı Ş.ye temliki bağış yoluyla yapılmış olduğundan 1.04.1974 tarih 1/2 Sayılı İnançları Birleştirme Kararının uygulama yeri bulunmadığından, davalı İbrahim hakkında muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı olarak açılan tapu iptal ve tescil davasının reddine, tenkis isteği yönünden ise gerekli araştırma ve inceleme yapılarak sonucuna göre tenkis talebine ilişkin olarak bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile tapu iptal ve tescil davasının kabulüne karar verilmiş olmasıda doğru değildir.Hal böyle olunca; davalıların yukarıda açıklanan sebeplere ilişkin temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.2.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.