DAVA : Taraflar arasında görülen davada: Davacı, ortak mürisleri Kemal'in diğer mirasçılardan mal kaçırmak amacı ile 304 ada, 16 parsel sayılı taşınmazdaki binanın 3 nolu bağımsız bölümünü davalı oğluna, muvazaalı olarak devrettiğini bildirerek, iptal ve miras payı oranında tescilini istemiştir. Davalı, temlikin gerçek bir satışa dayalı olduğunu, bedelini ödediğini, bilirerek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kabulüne karar verildikten sonra henüz kesinleşmeden davacı asilin 8.7.2002 tarihli dilekçesi ile davadan feragat etmesi üzerine, mahkemece ek karar ile önceki kararın kaldırılarak, davanın feragat sebebiyle reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: KARAR : Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir. Mahkemece, hüküm kurulduktan sonra, temyiz aşamasında davacı tarafından verilen feragat dilekçesi üzerine ek karar ile feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir. Ne varki, hakim duruşmaya son verip, kararı anlatmakla davadan elini çekmiştir. Artık mahkemece, karardan sonraki dönemde usule ilişkin ayrık haller dışında, davayı tekrar ele alıp, esasa etkili karar verilemez. Mahkemece, işaret edilen doğrultuda inceleme yapılıp karar verilmesine olanak tanıyan bir usul hükmü de yoktur. SONUÇ : Hal böyle olunca, mahkemeye verilen feragat dilekçesinin temyiz isteği kabul edilerek dosyanın Yargıtaya sevkinin sağlanması, Yargıtayca verilecek bozma, ilamından sonra dosyanın ele alınıp feragat nedeniyle gerekli kararın verilmesi zorunludur. Yerleşmiş uygulama bu yoldadır. Şu halde, mahkemenin verdiği 30.9.2002 tarih 2000/286-2002/139 karar sayılı ek kararının ortadan kaldırılmasına, vazgeçme nedeniyle bir karar verilmek üzere Gerede Asliye Hukuk Mahkemesinin 18.6.2002 gün ve 2000/276-2002/139 sayılı kararın HUMK'nun 428. maddesi gereğince ( BOZULMASINA ), alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 12.12.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.