MAHKEMESİ : DİYARBAKIR 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 14/12/2005NUMARASI : 2002/741-868 Taraflar arasında birleştirilerek görülen davalarda; Davacı Vakıflar İdaresi, çekişme konusu parsel sayılı taşınmazın, özel şahıslar adına kayıtlı iken idarece kamulaştırıldığını, davalıların idarenin izni ve onayı olmaksızın taşınmazı kullandıklarını ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur. Davalılardan S..; çekişmeli taşınmazda paydaş olduğunu tescil davasının derdest olup, fuzuli şagil olmadığını, diğer davalıların kiracısı olduğunu bildirip, davanın reddini savunmuştur. Diğer davalılar, davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece, elatmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, ecrimisil talebinin davalı S... yönünden kabulüne diğer davalılar yönünden reddine karar verilmiştir. Karar, davacı ve davalı S... B.. tarafından süresinde, davalıca duruşma istemli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, dava değeri yönünden duruşma istemi reddedildi gereği görüşülüp, düşünüldü. -KARAR- Birleşen davalar, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu ..parsel sayılı taşınmazın, davacı idare tarafından kamulaştırıldığı 25.2.2004 tarihinde hükmen Vakıflar Genel Müdürlüğü adına tescil edildiği anlaşılmaktadır. Davalıların çekişmeli yere haklı ve geçerli bir nedene dayanmaksızın elattıkları sabittir. Mahkemece, bu olgu benimsenmek suretiyle, davaların kabul edilmesi ecrimisilden de davalı S..in sorumlu tutulmuş olması kural olarak doğrudur. Bu nedenle davacının tüm, davalı S...'in öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine. Ancak, davalı S..aleyhine açılan ve birleştirilen 2002/741 esas ve 2002/742 esas sayılı dava dosyalarında .. parsel sayılı taşınmazın 7,50 m2 lik kısmına davalının elatmasının önlenmesi ile 1.10.2000-31.5.2002 tarihleri için mükerrer ecrimisil isteğinde bulunulduğu, her iki davanın da kabul edildiği görülmektedir. Davalı S..yönünden aynı dönemler için mükerrer olarak (801.000.000 lira) ecrimisile hükmedilmesi doğru değildir. Hal böyle olunca birleştirilen 2002/742 esas sayılı davadaki isteğin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere kabul edilmiş olması isabetsizdir. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.12.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.