Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1296 - Karar Yıl 2003 / Esas No : 610 - Esas Yıl 2003
Taraflar arasında görülen davada; Davacı, çekişmeli 11 nolu imar parselinin kendisine ait 1 nolu imar parseli ile bir bütün olduğu halde, davalılar adına tescil edildiğini, tescilin haksız olduğunu ileri sürerek iptal ve tescil isteğinde bulunmuştur. Davalılar, çekişmeli yerin imar uygulaması sonucunda adlarına tescil edildiğini belirtip, davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece, dava konusu taşınmazın imar uygulaması sonucu oluştuğu, idare mahkemesinin davaya bakmakta görevli olduğu gerekçesiyle, görevsizlik kararı verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakimi'nin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Dava, imar uygulaması sonucu oluşan parsel kaydının iptal ve tescili isteğine ilişkindir. Mahkemece, görevsizliğe ve karar kesinleştiğinde dosyanın yetkili ve görevli idari yargı mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Bilindiği üzere, yargı yeri ayrı olan davalarda HUMK.nun 193. maddesinin uygulanma olanağı yoktur. Hal böyle olunca, davanın, mahkemenin görevsiz bulunması nedeniyle reddine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca gönderme kararı verilmesi doğru değildir. Davacı vekilinin temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428, maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine 5.2.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.