Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12459 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 10631 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: SİNCAN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 28/02/2006NUMARASI: 2005/374-59Taraflar arasında görülen davada;Davacı,çekişme konusu taşınmazın, 775 Sayılı Yasanın 25.md.si koşullarını taşıdığını beyan etmesi üzerine kooperatife üye yapılıp,ferdileştirme sonucunda davalı adına tapuya .nolu parsel olarak tescil edildiğini,ancak şikayet üzerine yapılan araştırmada davalının anılan yasa koşullarını taşımadığının belirlendiğini ileri sürerek,tapunun iptalini istemiştir.Davalı, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.Karar,davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla;Tetkik Hakimi raporu okundu,düşüncesi alındı.Dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü: -KARAR-Dava,tapu iptali isteğine ilişkindir Mahkemece,davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içeriğinden,toplanan delillerden; çekişme konusu ..parsel sayılı taşınmazdaki 19 nolu bağımsız bölümün 775 Sayılı Yasanın 25. maddesi hükmü gereğince davalı adına tahsisen tescil edildiği görülmektedir.Davacı idare,davalının tahsis sebebinin dayanağını oluşturan yasada öngörülen koşulların davalı yararına oluşmadığını ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.Gerçekten de ,genelde 775 sayılı Yasa,özelde aynı yasanın 25. maddesi hükümleri gereğince tahsisen hak sahibi olunabilmesi anılan yasa hükümlerindeki koşulların oluşmasına bağlıdır.Söz konusu yasal düzenlemeler kentlerdeki gecekondulaşmayı önlemek ve bu suretle oluşan sağlıksız şehirleşme ve yapılaşmayı ıslah etmek amacına yöneliktir.Ancak, bu nitelikteki bir yerde gecekondu sahipleri yada o çerçeve içerisinde yaşamını sürdürenler yönünden yasanın uygulama yeri bulacağı kuşkusuzdur.Diğer taraftan yine anılan yasa hükümleri gereğince hak sahibi olmanın bir diğer şartı da yoksul ve dar gelirli olmaktır.Tahsis tarihi olan 5.6.1997 tarihi itibariyle hakim olan davalının yoksul ve dar gelirli bir kişi olarak nitelendirilmesi mümkün değildir.Ayrıca dosyada bulunan 31.3. 2004 tarihli müfettiş raporunda ifade edildiği üzere,davalı 775 Sayılı Yasanın 25. maddesinde de öngörülen koşullara da sahip değildir.Sözü edilen istekle açılan davada tescil talebi yoktur.İptal isteği tek başına tescili de kapsamaz.Bu husustaki eksikliğin davacı idareye ayrıca tescil davası açtırılması suretiyle giderilmesi olanaklıdır.Hal böyle olunca, öncelikle davacı idareye iptali istenen yerle ilgili tescil davası açması için önel verilmesi,açtığı takdirde eldeki dava ile birleştirilmesi ve ondan sonra davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken,yazılı olduğu biçimde hüküm kurulması doğru değildir.Davacının temyiz itirazı yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,11.12.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.