MAHKEMESİ : ANKARA BATI 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 12/12/2013NUMARASI : 2013/183-2013/319Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, mirasbırakanları ..................'nun, 17472 ada 1 parseldeki 44 numaralı bağımsız bölümün satışı hususunda kızı olan davalı ........................'yu vekil tayin ettiğini, taşınmazın vekil tarafından 26/04/2012 tarihinde davalı Y.. S..'ya 47.000,00 TL bedelle satılıp devredildiğini,temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek miras payları oranında tapu iptali ve tescile, olmazsa tenkise karar verilmesini istemişlerdir.Davalılar, devrin gerçek bir satış olduğunu muvazaa iddiasını kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, temlikin muvazaalı olduğu iddiasının kanıtlanamadığı, tenkis koşullarının da oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davacılar vekilince süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .........................'in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.-KARAR-Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali -tescil, olmadığı takdirde tenkis istemine ilişkindir.Mahkemece, davalının mirasçı olmadığı, iddianın kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Bilindiği üzere; muris muvazaasına dayalı tapu iptali tescil ve tenkis davaları mirasçı olmayan kişiler aleyhine de açılabilir. Ancak 6100 sayılı HMK'nun 190. ve 4721 sayılı TMK'nın 6. maddeleri uyarınca her kişi iddiasını kanıtlamakla zorunlu olup, davacılar vekilinin 19.11.2013 tarihli celsede tanık bildirmediklerini ve bildirmeyeceklerini beyanı ve mirasbırakanın mal kaçırma amacıyla temlik yaptığı iddiasının tanıkla kanıtlanabileceği, ancak bu iddianın usulünce kanıtlanamadığı akitte gösterilen bedelle saptanacak gerçek bedelin farklı olmasının tek başına muvazaasının kanıtı olmadığı açıktır.Davanın reddi bu gerekçe ile sonucu itibariyle doğrudur. Davacılar vekilinin temyiz itirazı yerinde değildir.Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.