MAHKEMESİ : MARMARİS 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 27/03/2012NUMARASI : 2010/317-2012/172Yanlar arasında görülen tespit, muarazanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece tespit ve tescil isteminin reddine, ecrimisil talebinin ise kabulüne ilişkin olarak verilen karar taraflarca yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;Dava, 1092 parsel üzerindeki binanın 2. katının davacıya ait olduğunun tespiti, adına tescil, muarazanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.Mahkemece, ecrimisil yönünden davanın kabulüne karar verilmiş, tespit ve tescil isteği reddedilmiştir.Dosya içeriği ve delillerden, çekişmeli taşınmazda tarafların paydaş oldukları, taşınmaz üzerinde ruhsatsız 2 kattan ibaret yapı bulunduğu, binanın tümünün davalı tarafından tasarruf edildiği görülmektedir.Gerçekten hukukumuzda çifte mülkiyet kabul edilmemiş olup taşınmaz üzerinde bulunan yapılar bütünleyici parça niteliğindedir. Bu nedenle,binadaki belli bir bölümün bir tarafa aidiyeti ile onun adına tescilin ayrık durumlar hariç(Kat Mülkiyeti Kanunu)yasal açıdan mümkün değildir. O halde tespit ve tescil isteğinin reddedilmesinde isabetsizlik yoktur. Diğer yandan ruhsatsız da olsa taşınmazın üzerindeki muhtesatın belli bir gelire elverişli ve yeterli olduğu, diğer bir deyişle ecrimisile mütehammil nitelikte bulunduğu gözetildiğinde, mahkemece yalnızca arsanın getirebileceği ecrimisilin esas alınması doğru değildir. Ayrıca, davada muarazanın önlenilmesi istenmesine karşın, bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiştir.Hal böyle olunca, öncelikle muarazanın önlenmesi konusunda hüküm tesisi, taşınmazın üzerindeki bina ile birlikte getirebileceği ecrimisilden, davacının payına isabet eden miktarın belirlenmesi ve bu miktarın taleple bağlı kalınarak karar altına alınması gerekirken yazılı biçimde hüküm kurulması doğru değildir. Tarafların belirtilen yönlere ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK.'nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 06.11.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.