Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12220 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 10705 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : YERKÖY ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 16/05/2012NUMARASI : 2008/299-2012/347Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.Mahkemece, davalıların kullanımının rızaya dayalı olduğu, rızanın geri alındığına dair bir kanıt bulunmadığı ve dava tarihinden sonra da taşınmaza herhangi bir müdahalenin olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içeriği ve toplanan delillerden dava konusu 491 ve 493 parsel sayılı taşınmazların müstakilen davacı adına kayıtlı olduğu, davacının babasının 07.09.1993 tarihli senetle dava konusu parselin evveli olan 302 parsel sayılı taşınmazı davalılardan İbrahim'e sattığı anlaşılmaktadır.Öncelikle belirtmek gerekir ki, davalı İbrahim'in diğer davalılarla birlikte 1993 yılından beri çekişme konusu yeri kullandığı, davacının bu kullanıma uzun süre ses çıkarmadığı başka bir ifadeyle muvaffakat ettiği açıktır. Bu durumda davalının, kötüniyetli zilyedin malike ödemekle yükümlü olduğu haksız işgal tazminatından(ecrimisilden) sorumlu tutulamayacağı kuşkusuzdur. Bu nedenle ecrrimisil yönünden davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine,Davacının el atmanın önlenmesine yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava konusu 491 ve 493 parsel sayılı taşınmazları davalıların haklı ve geçerli bir neden olmaksızın kullandıkları, dava açıldıktan sonra müdahaleyi sonlandırdıkları gözetildiğinde, elatmanın önlenmesi davasının konusuz kaldığı nazara alınarak karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davanın bu istek bakımından da reddine karar verilmiş olması isabetsizdir. Davacının bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü 6100 sayılı yasanın geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı yasanın 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 09.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.