MAHKEMESİ : MİLAS 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 07/04/2011NUMARASI : 2010/692-2011/233Taraflar arasında görülen davada;Davacı, eşi olan ortak mirasbırakan O. G. den intikal eden 35, 358, 391 ve 466 parsel sayılı taşınmazların murisin ve kendisinin müşterek çocukları olan dava dışı Mehmet ve Osman'ın alacaklısının açtığı ortaklığın giderilmesi davalarına konu yapıldığını, bu davalar nedeniyle satış dosyalarındaki ihale sonucunda ileride hisseleri iade edilme vaadiyle bedelsiz olarak oğlu davalı Nihat'a devredildiğini ve onun adına tescil edildiğini, davalı Nihat'ın kardeşleri (kendisinin çocukları) olan diğer davalılar Hüseyin, Naciye ve Nihal'e 466 parseldeki miras paylarını 26.04.1995 tarihli satış suretiyle iade ettiği halde kendisine hiçbir taşınmazda pay devrinde bulunmadığını, ayrıca 35 parsel sayılı taşınmazın miras taksimi neticesinde kendisine verildiğini ve zilyetliğinde olduğunu ileri sürerek 35 parsel sayılı taşınmazın tamamının diğer parsellerin ise miras payı oranında iptali ile adına tesciline karar verilmesini istemiştir.Davalılar Naciye,Nihal ve Hüseyin,davayı kabul etmişlerdir.Davalı Nihat Vasisi,zamanaşımı ve hak düşürücü sürenin dolduğunu,ihale sonucu hak sahiplerine paralarının mahkemece yatırıldığını ve 466 parseldeki satışın gerçek olduğunu ancak bedelinin kendisine ödenmediğini belirtip davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davalılar Naciye, Nihal ve Hüseyin bakımından 466 parsele ilişkin açılan davanın kabul nedeniyle kabulüne; davalı Nihat bakımından açılan davanın ise taraflar arasındaki muvazaa iddiasının yazılı delille ispat edilmesi gerektiği halde bu hususta yazılı delil bulunmadığı ve iddianın ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakimi .......'ün raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi,Gereği görüşülüp, düşünüldü. -KARAR-Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle davada taraf muvazaası hukuksal nedenine dayanıldığı, iddianın 05.02.1947 tarihli, 20/6 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca yazılı delille kanıtlanamadığı saptanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru olduğuna göre; davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 6.55.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.