MAHKEMESİ : İSTANBUL 20. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 04/07/2013NUMARASI : 2012/338-2013/288 Taraflar arasında görülen itirazın iptali davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi . raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü; -KARAR- Dava, itirazın iptali isteğine ilişkin olup, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davacıların, kayden maliki oldukları çekişme konusu 967 ada 104 parsel sayılı arsa vasıflı taşınmazı davalı idarenin uzun yıllar önce çitle çevirdiğini, davalı Kurumun maliklerden izin almadan tamamını asfaltla kaplayıp otobüs durağı olarak kullanmaya başladığını ve otobüslerin de konakladığı son durak haline getirildiğini, davalı hakkında açtıkları ecrimisil davasının kabul edilerek, hükmedilen ecrimisilin tahsil edildiğini, mahkeme kararı kesinleştikten sonra davalının elatması sürdüğünden kesinleşen karardaki bilirkişi raporu esas alınarak hesaplanan ecrimisil bedeli için davalı hakkında icra takibi yapıldığını, davalı Kurumun itirazı üzerine takibin durduğunu, tecavüz devam ettiğinden itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatı ödenmesine karar verilmesi isteği ile eldeki davayı açmışlardır. Davalı İ.. M.. ise, mahkeme kararından sonra taşınmazı otopark veya başka bir amaçla kullanmadığını bildirerek itirazın kabulü ile haksız takibin iptaline karar verilmesini istemiştir. Dosya kapsamına ve incelenen delillere göre; davacılar tarafından aynı taşınmazı otobüs durağı olarak kullandığı iddiası ile davalı Kurum aleyhine elatmanın önlenmesi ve 58.860,00 TL ecrimisil isteği ile açılan Sariyer 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/376 E. 2010/414 K. Sayılı dosyasında davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar Yargıtay 3. Hukuk Dairesince onanarak ve karar düzeltmeye gidilmeyerek 18.4.2012 tarihinde kesinleşmiştir. Eldeki davada mahkemece yapılan keşfe dayalı olarak düzenlenen bilirkişi raporunda, dava konusu taşınmazın halen boş, yan ve arka cephesinde çit çevrili, sokak cephesinde ise beton bariyer blokların sınır oluşturmuş halde olduğu ve İETT otobüslerinin de sokak üzerinde park edilmiş halde olduğu, İETT Ferahevler Hareket Amirliğinin hemen bitişiğinde bulunan söz konusu yerde keşif tarihinde yapılan tespitte, halihazırda otobüslerin park yeri olarak kullanılmadığı, dava konusu taşınmazın 1037.61 m2'lik kısmının asfaltlanarak geçmişte otopark yeri olarak kullanıldığı, ancak beton blok bariyerler nedeniyle günümüz itibariyle bu alana araç girişinin artık mümkün olmadığı, keşif günü otopark olarak kullanılmamakla beraber geçmiş dönemlerdeki kullanım nedeniyle ecrimisil istendiği, davalının davacılara ait taşınmazın 1037.61 m2'li kısmını otobüs park yeri olarak kullanmış olması nedeniyle davacıya ecrimisil ödemesi gerektiği bildirilmiştir. Ne var ki, çekişmeli taşınmazın davalı tarafından otobüs park yeri olarak kullanılıp kullanılmadığı kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılmamıştır O halde, tarafların bildirdikleri ve bildireceklerin tüm delillerin toplanması, yerinde uzman bilirkişi aracılığıyla yeniden keşif yapılması, tarafların tanıklarının keşif mahallinde dinlenmesi, davalının, davacıların maliki olduğu çekişmeli taşınmaza elatıp atmadığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması, önceki mahkeme kararından sonra davalının kulanımının devam edip etmediğinin araştırılması, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik araştırmayla yetinilerek yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir. Davalı vekilinin temyiz itirazları değinilen yönler itibariyle yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.