Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11523 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 7622 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ: ERDEK SULH HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 15/02/2012NUMARASI: 2010/238-2012/40Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriği ve toplanan delillerden tarla vasıflı 2384 parsel sayılı taşınmazın davacı adına kayıtlı olduğu, davacının taşınmazına davalılar tarafından kısmen müdahale edildiğini ileri sürerek eldeki davayı açtığı, karı-koca olduğu belirtilen davalıların çekişmeli yerin haricen yapılan satış vaadi sözleşmesine dayalı olarak kullanıldığını savundukları, dosyaya ibraz edilen 16.03.2004 tarihli Satış Vaadi Sözleşmesidir başlıklı belgede; davacının taşınmazın 350 m2 lik kısmının davalı A.K.’a 2.500 Euro bedelle satmış olduğunun ve bedelin ödendiğinin belirtildiği, 31.10.2011 tarihinde ibraz edilen bilirkişi raporu ve eki krokisinde, çekişmeli yerin tamamının anılan sözleşme kapsamında kaldığının saptandığı anlaşılmaktadır. Hemen belirtilmelidir ki, dosyaya ibraz edilen 16.03.2004 tarihli satış vaadi sözleşmesi başlıklı belge, harici satışın belgesi niteliğinde olup, sözleşmeye konu kısmın keşfen çekişmeli kısmı kapsadığı saptanmıştır. Gerçekten de TMK’nun 706, BK’nun 213 (6098 Sayılı TBK md.237) ve 2644 Sayılı Tapu Kanunu’nun 26. maddesi hükmü uyarınca tapulu olan taşınmazın haricen yapılan satışına hukuki değer verilemez ise de, TMK’nun 994. maddesi hükmü uyarınca sahibi lehine harici satış bedeli kendisine ödeninceye kadar taşınmazı alıkoyma, başka bir ifade ile hapis hakkı sağlayacağı kuşkusuzdur.Hal böyle olunca, TMK’nun 994. maddesi hükmü gözetilmek ve değerlendirilerek hapis hakkı tanınmak suretiyle elatmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir. Davalıların temyiz itirazının kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK.'nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.