Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11461 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 9556 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: ADALAR ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 24/05/2006NUMARASI: 2005/131-50Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, kayden paydaş bulundukları . parsel . nolu bağımsız bölümü davalının işyeri olarak kullanmak suretiyle işgal ettiğini ileri sürüp, elatmanın önlenmesine karar verilmesini istemiştir.Davalı, dava dışı S.. K.. ile aralarında kira sözleşmesi olduğunu, kira bedelini S.... K..... ödediğini belirtip davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davalının geçerli bir kira sözleşmesine göre taşınmazı kullandığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davacılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi ’nın raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. -KARAR-Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden, çekişme konusu 20 parsel üzerindeki 4 nolu bağımsız bölümde 1/3 payın davacı H. K.’ya, 2/3 payın diğer davacıların miras bırakanı F.. K...’ya ait olduğu, F...K...nın payının 1/3 ü üzerinde dava dışı S...ehine intifa hakkı bulunduğu, davalı Asiye’nin kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının olmadığı anlaşılmaktadır.Davalı, kiracılık savunmasında bulunmuş ve mahkemece bu savunmaya değer verilerek davanın reddine karar verilmiştir.Gerçektende davalı Asiye’nin taşınmazın 1/3 payında intifa hakkı sahibi olan dava dışı S... ile kira sözleşmesi yaptığı sabittir. Paylı mülkiyet üzere olan taşınmazı kiraya verme işlemi önemli idari tasarruflardan olup,hukuken geçerli bir kira sözleşmesinin varlığı için pay ve paydaş çoğunluğunun bulunması zorunludur.Nevarki, somut olayda TMK nun 691. maddesi uyarınca diğer kayıt maliklerini bağlayıcı nitelikte geçerli bir kira sözleşmesinin varlığının kabulüne olanak yoktur.Hal böyle olunca, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ve yasal olmayan gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Davacıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,20.11.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.