MAHKEMESİ : CEYHAN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 23/10/2012NUMARASI : 2004/711-2012/346Taraflar arasında birleştirilerek görülen tapu iptali ve tescil, tenkis davası sonunda, yerel mahkemece davaların reddine ilişkin olarak verilen karar davacılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ...'ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;-KARAR-Asıl ve birleşen davalar; tapu iptali ve tescil, mümkün olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkindir. Davacılar, kök mirasbırakanları F.. D..'in, eşi A.. D..'den intikal eden 28, 29, 30, 33, 34 ve 35 parsel sayılı taşınmazlardaki miras paylarını kadastro tespiti sırasında davalıların murisi olan oğlu M.. D..'e bağışladığını, anılan temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, miras payları oranında iptal ve tescile karar verilmesini istemişler, yargılama sırasında taleplerini ıslah ederek, iptal ve tescil mümkün olmaz ise tenkis talebinde bulunmuşlar, yargılama sırasında da; 33 nolu parselle ilgili davalı Mehmet A.. D.. yönünden açtıkları davadan ve 34 nolu parselin ifrazı ile oluşan 264 nolu parsel yönünden ise davalı A.. D.. yönünden açtıkları davalarından feragat etmişlerdir. Bir kısım davalılar, dava konusu payların kadastro teknisyeni huzurunda murislerine bağışlandığını, muvazaalı işlem yapılmadığını, tenkis yönünden de talebin zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece, kök mirasbırakan tarafından tapulama işlemi sırasında yapılan bağış işleminin geçerli olması sebebi ile muris muvazaası hükümlerinin uygulanamayacağı, tenkis isteği yönünden de hak düşürücü süre geçtikten sonra dava açıldığı, 33 nolu parsel bakımında da davalı Mehmet A.. D.. hakkında açılan davadan feragat edildiği gerekçesi ile davaların reddine karar verilmiştir. Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle; mahkemece, çekişmeye konu taşınmazların davalıların mirasbırakanı M.. D..'e temliklerinin muvazaalı olmadığı, tenkis isteği yönünden de miras bırakanın ölüm tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 17 Şubat 1926 tarihli Türk Kanunu Medenisi'nin 513. maddesinde düzenlenen sürelerin zamanaşımı itirazını tabi olup, anılan zamanaşımı süresinin geçtiği ve davalı tarafça zamanaşımı itirazında bulunulduğu belirlenmek suretiyle asıl dava ve birleşen 2004/763 Esas sayılı dava bakımından yazılı olduğu üzere karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davacılar vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.Ancak; yargılama sırasında mirasçılar E.. D.., M.. D.., H.. B.., E.. K.., H.. D.. D.., D.. T.., D.. T.., E.. T.. ve D.. T.. tarafından; aynı tayınmazlarla ilgili, aynı davalılara karşı, aynı iddialarla Ceyhan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2004/803 Esas sayılı dosyasından açılan dava, 28.01.2005 tarihinde eldeki dava dosyası ile birleştirildiği halde, birleşen Ceyhan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2004/803 Esas, 2005/41 Karar sayılı davası hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru değildir. Davacılar vekilinin temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün belirtilen nedenle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 17.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.