MAHKEMESİ: ANKARA 23. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 14/02/2012NUMARASI: 2009/153-2012/43Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi, ecrimisil ve yıkım davası sonunda, yerel mahkemece davanın, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinin kabulüne, ecrimisil isteminin ise kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;Dava, elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteğine ilişkindir. Mahkemece, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinin kabulüne, ecrimisil istemi bakımından ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişmeye konu 35629 ada 6 parselin kayden davacılar adına paylı mülkiyet üzere kayıtlı olduğu, davalıların kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir haklarının bulunmadığı, taşınmaz üzerinde bulunan yapıların, imar sonrasında yapılmış olduğu anlaşılmakdır.Dosya kapsamına göre; mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığına, özellikle, tapu kayıtlarına değer verilerek davalıların el atmasının önlenmesine ve yıkım kararı verilmesi doğru bulunduğuna göre, davalıların aşağıda belirtilen husus dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine. Elatmanın önlenmesi ve yıkım yönünde verilen kararın ONANMASINA,Davalıların öteki temyiz itirazlarına gelince; davalıların 10 yıldan fazla süredir dava konusu taşınmazı yapılanmak suretiyle kullandıkları, davacıların bu kullanıma uzun süre karşı çıkmayarak davalıların oturmasına muvafakat ettikleri, taraflar arasında zımni olarak B.K.'nun 299 vd. maddeleri (379) hükme bağlanan ariyet sözleşmesinin kurulduğu, açıktır. O halde, davalıların dava tarihine kadar çekişme konusu yeri kullanımının haksız olduğu söylenemez.Hal böyle olunca, ecrimisil isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.Davalıların, temyiz itirazları değinilen yön itibariyle yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedene hasren (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK.'nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.