Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9875 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 5877 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 5 - 2014/195861MAHKEMESİ : Denizli 4. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 10/03/2011NUMARASI : 2008/807 Esas, 2011/97 KararSUÇ : Görevi kötüye kullanmaİlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık G.. S.. hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanığın işlediği iddia edilen görevi kötüye kullanma suçunun; 765 sayılı TCK'nın 240. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, durma süresi de eklendiğinde 29/04/2004 olan suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,Sanıklar Y.. B.., O.. B.. ve İ.. T.. hakkındaki hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;Mahkumiyet hükümlerine konu eylemler nedeniyle kamu zararının oluştuğunun bilirkişi raporu ile belirlenmesi karşısında, tebliğnamede bozma isteyen 2 no'lu düşünceye iştirak edilmemiş, sanıklar Yusuf ve İdris yönünden, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Belediyeye ait hurdaların encümen kararı olmaksızın ve ihale yapılmadan satılması eyleminde, katılanın ifadeleri, sanık O.. B..'in savunmalarının içeriği, savunmayı doğrulayan tanıklar Nurettin ve O.. T..'in ifadeleri itibariyle, 02-05/11/2006 tarihlerinde Belediye başkanlığına vekalet eden sanık Osman'ın, 03/11/2006 tarihli makbuzlara konu hurda satışı işleminden haberdar olduğuna ilişkin, mahkumiyetine yeterli ve kesin delillerin bulunmadığı gözetilmeksizin, atılı suçtan beraati yerine yetersiz gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,Kabule göre de;Hükümden önce 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanun ile TCK'nın 257/1. maddesinde öngörülen cezanın alt sınırı indirilmesine rağmen yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeksizin, sanıklar hakkındaki temel cezaların alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi,Belediye başkanı olarak görev yapan sanık Y.. B..'ün aynı iddianameye konu edilen eylemlerinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanma şartlarının bulunup bulunmadığı tartışılmaksızın ve kastının ne şekilde yenilendiği denetime olanak verecek şekilde kararda irdelenmeksizin iki ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,Mahkum oldukları kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanıklar hakkında, TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilerek, aynı maddenin 4. fıkrasının ihlal edilmesi,5237 sayılı TCK'nın 53/1-a maddesindeki yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanıklar hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, sanıklar ve müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 10/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.