Dava, davacının davalı işverene ait spor kulübü işyerinde profesyonel futbolcu olarak 1985-1988 tarihleri arasında kesintisiz olarak geçen, davalı Kurum’a bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece, davacının davalı işverene ait işyerinde 24.10.1985-31.05.1988 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığının tespitine karar verilmiş ise de; varılan bu sonuç eksik incelemeye dayalı olup usul ve yasaya aykırıdır.Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının davalı işverence 439936 nolu sicil nolu iş yerinden herhangi bir çalışmasının bildirilmediği, işyerinden 24.10.1985 ve 01.07.1986 tarihli işe giriş bildirgelerinin Kurum’a verildiği Fedarasyon’la yapılan sözleşmelerden 18.10.1985-20.06.1986 ve 26.10.1987-31.05.1988 tarihleri arasında davacının anılan işyerinde futbolcu olarak çalışmasına ilişkin sözleşme düzenlendiği görülmekle birlikte işyerinden Kurum’a verilen dönem bordroları istenmediği gibi kayıtlı tanık beyanları da alınmadan sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.Davanın yasal dayanağını oluşturan ve dava tarihinde yürürlükte olan 506 Sayılı Yasa’nın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tesbiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması halinde somut bilgilere dayanması inandırıcı olmaları koşuluyla bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen komşu işyeri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunlara destekleyen diğer tanıklarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Bu yön, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-572, 3.11.2004 gün 2004/21 -480-579 ve 2004/21 -479-578. 10.11.2004 gün 2004/21-538 ve 1.12.2004 gün 2004/12-629 sayılı kararlarında vurgulanmıştır.Somut olaya gelince; mahkemece açıklanan şekilde fiili çalışmanın varlığının yöntemince araştırılmadan sonuca gidildiği ortadadır. Gerçekten ifadesi hükme dayanak alınan tanıklar kayıtlı tanıklar olmadığı gibi dosyaya ekli İstanbul 8. İş Mahkemesi’ne ait 2008/398 Esas, 2009/198 Karar Sayılı ilam örneğinde de davacının 01.10.1985-20.06.1986 tarihleri arasında Sarıyer Spor Kulübü’nde de çalıştığının tespitine dair karar verildiği bu yönü ile de çakışma yaratacak şekilde neden ve dayanakları gösterilmeden hüküm kurulduğu açık olup hükmün eksik incelemeye dayalı olduğu ortadadır.Yapılacak iş; öncelikle davalı işveren tarafından düzenlenmiş ücret ödeme bordroları ve puantaj cetvellerini yeniden araştırmak, işyeri dönem bordrolarını Kurumdan isteyip dönem bordrolarının resen seçilecek davacı ile aynı işyerinde çalışan kayıtlı tanıkların çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde 506 Sayılı Yasa’nın 2, 6, 9 ve 79/10 maddeleri gereğince kanıtlandıktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA<karar>, 11.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.