Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9347 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 8344 - Esas Yıl 2009





Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından; maddi tazminat yönünden, davalı tarafından da; maddi tazminat, tedbir ve yoksulluk nafakası ile manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle Kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının maddi tazminata ilişkin temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2- Davacının, fiili ayrılık süresi içinde değişik mekanlarda bir başka kadınla görüldüğü tanıklarla ifade edilmiştir. Dosyadaki tanıkların olmamışı olmuş gibi ifade ettiklerini kabule yeterli delil ve olgu yoktur. Tanıkların şahadetlerinin doğruluğundan şüpheyi mucip bir sebebin varlığı iddia ve ispat edilmemiştir. Öyleyse bu beyanlar karşısında davacının güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu gerçekleşmiş olup Türk Medeni Kanunu’nun174/2. maddesi şartları oluşmuştur. Bu durumda davalı yararına uygun miktarda manevi tazminat takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 67,20.-TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu ile açık olmak üzere 10.05.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.