Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 865 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6934 - Esas Yıl 2015
Mahkemesi : Asliye Ceza MahkemesiSuç : İftiraHüküm : TCK'nın 267/1, 62, 50/1-a, 52. maddeleri gereğince mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Sanık hakkında uygulama yapılırken kanun maddesinin TCK'nın 267/1. maddesi yerine aynı Kanunun 167/1. maddesi olarak gösterilmesi,2-TCK'nın 50/3. maddesinin "uygulamada asıl mahkûmiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen adlî para cezası veya tedbirdir " hükmüne göre, fıkranın (a) bendinde belirtilen adli para cezasının, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırım, diğer bentlerinde belirtilenlerin ise tedbir niteliğinde olduğu, TCK 50/6. maddesinde seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulama düzenlemiş olup, infaz aşamasında seçenek yaptırım olan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde ise anılan fıkraya göre değil 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca uygulama yapılacağı gözetilmeden infazı da kısıtlar biçimde TCK’nın 50/6. maddesi gereğince ihtarat yapılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasında yer alan "TCK'nın 167/1" ibaresinin çıkarılarak yerine "TCK'nın 267/1" ibaresinin eklenmesi, hükmün TCK’nın 50/6. maddesi uyarınca ihtarat yapılmasına ilişkin 5. fıkrasının bütünüyle çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.