Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 841 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 3648 - Esas Yıl 2015





İNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : Gölpazarı Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 09/12/2014NUMARASI : 2013/212-2014/307Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak ve tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağının tahsili ve temerrüt nedeni ile kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece tahliye istemi yönünden davanın feragat nedeni ile reddine, kira alacağı istemi yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm davacı vekili tarafından, alacakla ilgili hükme yönelik olarak temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde; Müvekkiline ait ahır ve arsasının sözlü kira akdi ile davalıya kiraya verildiğini, yapılan anlaşmaya göre söz konusu yerin çatısının onarılmasının kiradan mahsup edileceğini ve üzerine de 2.000,00 TL kira ödeneceğinin kararlaştırıldığını, davalının bahsedilen onarımı yaptığını ancak kira parasını ödemediğini, gönderilen ihtara rağmen kira borcunu ödemeyen davalının temerrüde düştüğünü belirterek 2.000,00 TL kira alacağının davalıdan tahsili ile kiralananın tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili ise müvekkilinin davaya konu yeri davacıdan yıllığı 2.000,00 TL kira bedeli ile kiraladığını, davacının 5-6 ay sonra müvekkili tarafından ahıra yapılan masrafların kiraya sayılacağını belirterek ahırı boşaltmasını istediğini, yapılan masrafın 1 yıllık kira alacağını karşıladığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece mahallinde keşif yapılmış olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı tarafından kiralananda yapılan tamiratın değerinin 1.921,95 TL olduğu belirtilmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda 2.000,00 TL kira alacağından 1.921,95 TL tamirat değeri düşüldüğünde bakiye 78,05 TL alacağın kaldığı belirtilerek alacağa ilişkin davanın kısmen kabulü ile 78,05 TL alacağın davalıdan tahsiline, tahliye isteminin feragat nedeni ile reddine karar verilmiştir.Davacı kira ilişkisinin 21.08.2012 tarihinde başladığını, kira bedelinin kiralananın çatısının onarılması ve ayrıca yıllık kira parası olarak 2.000,00 TL nin ödenmesi konusunda anlaşma yapıldığını 2.000,00 TL kiranın ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise kira parasının 2.000,00 TL olduğunu, yapılan tamirat masrafının kiradan mahsup edileceğini savunmuştur. Mahkemece her ne kadar, davacı tarafından gönderilen ihtarnamede onarım masrafının kiradan mahsup edileceğinin belirtildiği gerekçesi ile hüküm verilmiş ise de, ihtarnamede 2.000,00 TL yıllık kira bedelinin çatının onarım masrafları haricinde ayrıca ödenmesi gerektiği açıkça belirtilmiştir.Taraflar arasında davacıya ait taşınmazın kiralanması hususunda sözlü anlaşma bulunduğu konusunda uyuşmazlık yoktur. Uyuşmazlık, kararlaştırılan 2.000,00 TL kira parasının içerisinde onarım bedelinin bulunup bulunmadığı, kiralananın onarım bedelinin 2.000,00 TL den mahsup edilip edilemeyeceği noktasında toplanmaktadır. Kira ilişkisinin varlığını ve şartlarını kiraya veren kanıtlamakla yükümlüdür. Buna karşılık kiracının da kira parasının ödendiğini kanıtlaması gerekir. Taraflar dava ve cevap dilekçelerinde her türlü delile dayanmış, duruşmada ise her türlü delille kastedilenin yemin delili olduğunu, yemin deliline dayandıklarını açıkça beyan etmişlerdir. Davacı kiraya veren iddia ettiği kira bedelini kanıtlayamamış ise de açıkça yemin deliline dayanmış olduğundan kira bedeli konusunda davacı vekiline, davalıya yemin teklif etme hakkının hatırlatılması ve hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığından hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.