Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 818 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 2491 - Esas Yıl 2015





T.C.D A N I Ş T A YİKİNCİ DAİREEsas No : 2015/2491Karar No : 2016/818Temyiz İsteminde Bulunan ( Davalı ) : Vekili : Karşı Taraf ( Davacı ) : Vekili : İsteğin Özeti : Bağ-Kur Sivas İl Müdürü olarak görev yapmakta iken, 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu'nun Geçici 2. maddesinin 4. fıkrası gereğince ihdas edilen Başkanlık Müşaviri kadrosuna atanarak Bağ-Kur Sivas İl Müdürü olarak görevlendirilmiş sayılan davacının, Sivas Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğüne SSK Sivas İl Müdür Yardımcısı İdris Aydın'ın vekaleten görevlendirilmesine ilişkin 03/01/2008 günlü işlemin yürütülmesinin yargı kararıyla durdurulmasından sonra, Sivas Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğüne atanmak amacıyla 06/10/2008 tarihinde yaptığı başvurunun reddine dair işlemin iptali talebiyle açtığı davada, söz konusu işlemin iptali üzerine, 11/03/2013 tarihli Onay ile Sivas Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü kadrosuna atanması ve 27/03/2013 tarihinden itibaren de anılan göreve başlamasından sonra, 06/10/2008 - 27/03/2013 tarihleri arasında yoksun kaldığı maaş ve diğer parasal haklarının yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açtığı davanın; hukuka aykırılığı Mahkeme kararı ile sabit olan işlem nedeniyle maaş ve diğer parasal haklar yönünden uğradığı zararın idarece hesaplanarak yasal faiziyle birlikte tazmin edilmesi gerektiği gerekçesiyle kabulüne, idareye başvuru (06/10/2008) tarihinden itibaren maaş ve diğer parasal haklardan oluşan zararın söz konusu unsurların ödenmesi gerektiği tarihlerden itibaren işletilecek yasal faizleriyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmesi yolunda Ankara 18. İdare Mahkemesi'nce verilen 27/11/2014 günlü, E:2013/653, K:2014/1542 sayılı kararın; dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.Cevabın Özeti : Cevap verilmemiştir. Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.TÜRK MİLLETİ ADINAHüküm veren Danıştay İkinci Dairesi'nce işin gereği düşünüldü:İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin varlığına bağlı olup, davalı idarece ileri sürülen hususlar bunlardan hiçbirisine uymamaktadır.Öte yandan, İdare Mahkemesi'nce verilen temyize konu karar uyarınca davacıya ödenmesi gereken parasal hakların, maaş ve ek gösterge gibi “kadroya bağlı” olarak verilen ve “özlük hakkı” (kamu görevlilerinin, kural olarak, hiçbir suretle yoksun bırakılamayacakları mali güvenceleri) kapsamında yer alan ödemeler olacağı tabiidir. Açıklanan nedenlerle, Ankara 18. İdare Mahkemesi'nce verilen 27/11/2014 günlü, E:2013/653, K:2014/1542 sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın yukarıda belirtilen açıklama eklenerek onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına, tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde Danıştay'a kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 18/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.