Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 7977 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 10534 - Esas Yıl 2015
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiKatılanlar : 1-... 2-...Suç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğincemahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:1- Sanığın mahkumiyetine ilişkin katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde :Katılanların yüzüne karşı 10.07.2013 tarihinde verilen hükmü 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra katılanlar vekilinin 19.08.2014 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince REDDİNE,2- Sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesine gelince :Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığın kusuru olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan temel ceza tayin edilirken hüküm fıkrasında "kasten yaralama" ve "TCK'nın 86/1. maddesi" ibarelerine yer verilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 1. bendinde "kasten yaralama" ve “TCK’nın 86/1.” ibarelerinin sırasıyla “taksirle yaralama” ve “TCK’nın 89/4. maddesi” ibaresi ile değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.