Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davalılardan Banka vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.KARARDavacı vekili, bu dosya ile birleşen İstanbul 7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2008/22 Esas sayılı dosyasında davalı olan İ. B ank tarafından icra takibine konu edilen 07.10.2005 vade tarihli ve 7250.-TL. bedelli bononun, müvekkili tarafından davalı şirkete işe girerken teminat amacıyla verildiğini ve iş akdinin bitmesi durumunda geri verileceğinin kararlaştırıldığını, ancak diğer davalı A. Gıda A.Ş. tarafından tahsil için İ. Bank’a verildiğini belirterek müvekkilinin söz konusu bonodan dolayı borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.Davalı İ. Bank vekili, müvekkili Bankanın iyiniyetli olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece, toplanan deliller ve dinlenen tanıklar doğrultusunda, takibe konu bononun davacı tarafından, davalı şirkete işe girerken teminat amacıyla verildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı İ. Bank vekilince temyiz edilmiştir.Davacı ile davalı şirket arasında işçi ve işveren ilişkisi olduğu dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Bu durumda uyuşmazlığa bakmakla görevli mahkeme İş Mahkemeleri olmalıdır. Görev, kamu düzenine ilişkin olup mahkemece yargılamanın her aşamasında resen gözetilmelidir. Mahkemece bu husus göz önüne alınmadan işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı tarafın temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 17.06.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.