Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminatHüküm : 20.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.Davacı vekilinin 20.01.2011 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Tazminat davasının dayanağı olan Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2007/233 Esas - 2008/234 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama ve suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçlarından tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesi sonucu onanmak suretiyle 18.10.2010 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 20.01.2011 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Bozma ilamından önce, Ağrı Ağır Ceza Mahkemesi’nin 03.02.2012 tarihli 2011/14 Esas – 2012/29 Karar sayılı ilk hükmü ile birlikte, davacı lehine gözaltı tarihinden itibaren olmak üzere 5.938 TL maddi ve 11.850 TL manevi tazminata hükmedildiği, hükmün yalnızca davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 27.05.2013 tarih, 2013/11756 Esas – 2013/14117 Karar sayılı ilamı ile beraat hükmünün davacı aleyhine temyiz edilip edilmediğinin araştırılması ve davacının tutuklandığı döneme ait alamadığı maaşlarının kendisine ödenmesi sebebiyle maddi tazminat talebinin reddedilmesi gerektiği gerekçeleriyle davalı taraf lehine bozulması nedeniyle, bozulan kararda yazıldığı miktarda davacı yararına 11.850 TL manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken 03.02.2012 tarihli hükmü temyiz eden davalının aleyhine olacak şekilde, davacı lehine manevi tazminat miktarının yükseltilmesi,Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 2. bendinde yer alan manevi tazminat miktarının “11.850 TL’ye” indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.