Davacı O.. Ö.. vekili Avukat M..C..tarafından, davalılar A.. K.. vdl. aleyhine 26/07/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı D..K.. ve davalı A.. K.. vdl. vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, yayın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat davasıdır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalı şirkete ait Ülke TV kanalında 02/03/2012 tarihinde yayınlanan "..S.." isimli program sırasında, diğer davalıların kendisi hakkında kullandıkları "...yargılanması gereken kişi..., ...tırnak içerisinde adam..., ...alçak adam..., ...sağa sola şarlayan..., ....terbiyesizce hareketler eden insan..., ...haysiyetsiz..." v.b. gibi ifadelerin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğunu belirterek uğradığı manevi zararın ödetilmesini istemiştir.Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece; davalı gerçek kişilerin anılan programda davacıya atfen, "...terbiyesiz..., ...haysiyetsiz..., ...tırnak içinde bir adam..., ...alçak bir adam..., ...sağa sola şarlayan..." şeklindeki ifadelerin eleştiri sınırlarını aştığı, öz ile biçim arasındaki dengenin korunamadığı ve hakaret niteliğini taşıdığı gerekçesi ile istemin kısmen kabulüne karar vermiştir.Dosya içeriğinden, davalı şirkete ait Ülke TV kanalında 02/03/2012 tarihinde yayınlanan ..S.." isimli program sırasında 28 Şubat sürecinin tartışıldığı, davacının 28 Şubat sürecinde dönemin başbakanı hakkında ve yayın tarihinden önce siyasiler ile ilgili kullanmış olduğu ifadelerinin eleştirildiği, program sırasında davalıların görüşlerini ve değer yargılarını beyan ettikleri ve bu beyanlarının eleştiri sınırı içerisinde kaldığı anlaşılmaktadır. Şu durumda, çatışan yararlar dengesinin davacı yararına bozulmadığı, davalılar yönünden hukuka uygunluk nedenlerinin bulunduğu ve davacının kişilik haklarının saldırıya uğramadığı benimsenmelidir.Yerel mahkemece, açıklanan olgular gözetilerek davacının manevi tazminata yönelik istemin tümden reddi yerine, kabulü doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.