Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7107 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 8579 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm :TCK'nın 179/3-2, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden esnaf olup, 2000 TL geliri olduğunu beyan eden, sabıkasız sanığın alkol kontrolü sebebiyle durdurulmasına müteakip yapılan ölçümde 151 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda, “sanığın şahsi ve sosyal durumu, kanında bulunan alkol miktarı, oluşturmuş olduğu somut tehlike, cezanın caydırıcılığı da dikkate alınarak, ileride bir daha suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde kanaat oluşmadığından” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanmamasına karar verilmesi,Kabule göre de;Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin ve esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesine ve TCK'nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.