Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 707 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5841 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : İftiraHüküm : 1-Mağdurlar ..., ..., ..., ..., ... ve ...'a yönelik eylemi nedeniyle;TCK'nın 267/1, 43/1, 62/1, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet2-Mağdur ...'e yönelik eylemi nedeniyle;TCK'nın 267/1, 62/1, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "24.12.2012" yerine "31.12.2012" olarak gösterilmesi,2-Sanığın iki sayfadan ibaret dilekçesi ile Cumhuriyet Savcılığına başvurduğu ve beyanının alındığı olayda, hukuksal anlamda tek bir fiil ile birden fazla mağdura iftirada bulunduğu anlaşılan sanık hakkında aynı nev'iden fikri içtima hükümleri gereğince bir cezaya hükmolunup TCK'nın 43/2. maddesi uyarınca cezanın artırılması gerektiği gözetilmeden, mağdurlar ..., ..., ..., ..., ..., ...’a yönelik eylemi ile mağdur ...'e yönelik eylemi nedeniyle ayrı ayrı suç oluştuğu kabul edilerek yazılı şekilde ayrı ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,3-Sanığın iftira suçunu fiilin maddi eser ve delillerini uydurmak suretiyle işlediğinin anlaşılması karşısında; hakkında tayin olunan cezanın TCK'nın 267/2. maddesi uyarınca artırılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından kazanılmış hakkının gözetilmesine, 11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.