Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7007 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 10837 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiŞikayetçi mağdurlar : 1-..., 2-...Suç : Taksirle YaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve şikayetçi mağdurlar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:CMK'nın 234. maddesindeki hakları hatırlatılmak suretiyle davaya katılmak isteyip istemedikleri sorulan ve 12/03/2013 tarihli duruşmada davaya katılmak istemedikleri yönünde açıkça beyanda bulunan şikayetçi mağdurların hüküm verilinceye kadar da katılma isteminde bulunmayarak davaya katılmadıklarının anlaşılması karşısında hükmü temyiz hakkı bulunmadığından temyiz taleplerinin REDDİ ile sanığın temyizine hasren yapılan incelemede;Olay gecesi 21:00 sıralarında sanığın idaresinde bulunan açık kasa kamyonet ile yol kenarındaki fabrikaya ait kantara girmek üzere ters yönde yoluna devam edip karşı istikametten gelen mağdurların üzerinde bulunduğu at arabasına çarpıp mağdur ...'in basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek, mağdur ...'in ise basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralanmalarına bilinçli taksirle neden olan sanığın cezasında TCK'nın 22/3 maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere incelenen dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığı halde cezalandırılmasına karar verildiğine, delillerin ve kusur durumunun takdirinde hataya düşüldüğüne ilişkin temyiz itirazlarının reddine: ancak,Sanık hakkında hükmedilen sonuç 7 Ay 15 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının 4500 TL olarak tayini yerine hesap hatası sonucu 5000 TL adli para cezasına hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. bendindeki '' 5.000 TL '' ibaresinin ''4.500 TL '' şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.