Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 693 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11860 - Esas Yıl 2015





İNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : Antalya 1. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 24/02/2015NUMARASI : 2015/50-2015/112İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kesinleşen icra takibi sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Takibe dayanak yapılan ve karara esas alınan 18.11.2013 tarihli yazılı kira sözleşmesinin varlığı konusunda, taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu sözleşmeye dayanarak kira alacağı nedeniyle tahliye istekli olarak takip yapılmasında ve dava açılmasında bir usulsüzlük bulunmamaktadır.Borçlu davalıya gönderilen ödeme emri 13.12.2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu vekili temyiz dilekçesinde, icra takibi dosyası ve yargılama dosyasındaki tebliğlerin usulüne uygun yapılmadığından müvekkilinin yargılama dosyasından ve icra takibinden 25.03.2015 tarihinde haberdar olduğunu ve usulsüz tebligatın iptali için ...İcra Hukuk Mahkemesi’nin .... esasında şikayete gidildiğini ve dava açtıklarını bildirmiştir.Dairemizce 05.10.2015 tarihli geri çevirme kararı ile ....İcra Hukuk Mahkemesinin .... esas sayılı şikayet davası sonucunda verilen kararın kesinleşmiş onaylı bir örneğinin dosya içerisine alındıktan sonra gönderilmesi için dosya geri çevrilmiş ancak anılan dosyanın temyiz edilmiş olduğu bu nedenle kararın kesinleşmediği anlaşılmıştır. Davalı tebligatın usulsüzlüğünü icra mahkemesinde şikayet yoluyla ileri sürüp usulsüz tebligatın ve takibin iptalini istediğine göre, mahkemece açılan şikayet dava dosyasının kesinleşmesi beklenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekli olup, karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.