Dava, iş kazası sonucu yaşamını yitiren sigortalının hak sahiplerine sağlanan sosyal sigorta yardımlarının rücuan ödetilmesi istemine ilişkindir.Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.Hükmün, taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı işverenin tüm temyiz itirazlarının reddi, davacı Kurum ve davalı Ramazan’ın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.2- Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 Sayılı Ka n u nün 26. maddesinin birinci fıkrasında yer alan“sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere”ibareleri, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 23.11.2006 tarih ve 2003/10 Esas, 2006/106 Karar numaralı kararı ile iptal edilmiş olup ilk peşin değer hesaplanırken peşin sermaye değeri hesap tablosunun ilk satırı ve sosyal yardım zammının toplamı esas alınmalıdır. Kendine gelir bağlanan hak sahiplerinin gelirden çıkmaları halinde ise fiili ödeme tutarı ile ilk peşin değer karşılaştırılarak hangisi az ise o miktar esas alınarak tazminat miktarı belirlenmelidir. Buna göre hak sahibi Alperen, on sekiz yaşını doldurmakla gelirden çıkmış ve o zamana kadar 2.305,54.-TL. fiili ödemede bulunulmuştur. Bu miktarın kusur karşılığına karşılık gelen kısmı yönünden de hüküm kurulması gerekirken, mahkemece bu husus gözetilmeksizin eksik rücu alacağına hükmedilmesi doğru değildir.3- 506 Sayılı Kanun’un 10. maddesine göre sorumluluk durumunda, sigortalı çalıştırmaya başlandığının süresi içinde kuruma bildirilmemesi halinde meydana gelen iş kazası ya da meslek hastalığı nedeniyle sigortalının uğradığı tüm zararlar kurumca karşılanır, ancak yapılan ve ilerde yapılması gerekli bulunan her türlü masrafların tutarı ile gelir bağlanırsa bu gelirlerin22. maddede sözü geçen süreye göre hesap edilecek sermaye değerleri tutarı, 26. maddede yazılı sorumluluk halleri aranmaksızın işverene ayrıca ödettirilir.Davalılardan işveren konumundaki K. Fevzi Çakmak Mah. K.... Camii Kur’an Kursu Tesisleri Yaptırma ve Yaşatma Derneği için 506 Sayılı Yasa’nın 10 ve 26. maddeleri; Ramadan için ise 26. madde gözetilerek sorumluluğa karar verilmesi gereklidir. Zira, 10. maddeye aykırı eylemden ötürü sadece işveren sorumlu olup diğer davalı sorumlu değildir.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular değerlendirilmeksizin eksik araştırma ve yanılgılı değerlendirme sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.O halde, davacı Kurum ve davalı Ramadan vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan Ramadan’a iadesine, 10.05.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.