Hükümlü Ramadan hakkında Uşak Ağır Ceza Mahkemesince 765 sayılı Kanuna göre verilen ve Yargıtay incelenmesinden geçerek ONANMAK suretiyle kesinleşen 1996/139 esas, 1997/52 karar sayılı hükmün daha sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanunun lehe hükümler içermesi nedeni ile Uşak Ağır Ceza Mahkemesince 14.11.2005 tarih ve 1999/139 esas, 1997/53 esas, karar sayılı kararıyla resen dosya üzerinden uyarlama yargılamalarının yapıldığı, ek kararın temyizi kabil kararlardan olup itiraz yoluna tabi olmadığı, ayrıca hükümlü hakkındaki hükmün re’sen temyize tabi olduğu, hükmün temyiz denetiminden geçmemesi nedeniyle henüz kesinleşmediği, dolayısıyla mahkemece daha sonra yapılan uyarlama yargılamasının yok hükmünde olduğu ve hükümlü müdafii tarafından yapılan temyiz talebinin de 14.11.2005 tarih ve 1999/139 esas, 1997/53 ek karar sayılı uyarlama kararına yönelik olduğunun kabulü ile temyiz incelemesinin bu kararlara yönelik olarak yapılan incelenmesinde;Hükümlü Ramadan hakkında kasten öldürme ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçları yönünden;765 sayılı Türk Ceza Yasası uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükümlerin, 5237 sayılı Türk Ceza Yasası’nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında; öldürme suçu yönünden uygulanan haksız tahrik hükmü nedeniyle; 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu yönünden ise seçenek yaptırımlar ve ceza miktarının belirlenmesinde takdir hakkının kullanılması söz konusu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, hükümlü Ramadan müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair cihetleri incelenmeksizin, öldürme suçu yönünden resen de temyize tabi bulunan hükümlerin CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 29/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.